0 Çok merak ettiğim bir konu var. Birini çok seviyorsun söylediğin yada söylemediğin bir çok sözle ağır hakaretler ediyorsun. Sonrada öyle çok seviyorum ki o yüzden bana yaptıklarına dayanamadığım için bu hakaretler anlamına gelecek şeyleri söylüyorum diyorsun. Böyle bir sevme şekli ve bu sevgiyle gelecek umudu olabilir mi? Her defasında bu sevgiye güvenip geri dönüşteki yıpranmalar unutulabilir mi? Gerçekten soruyorum umut var mı bunca yıpranmışlığa rağmen.
anonim_bayan
0
İnsan ulaşamadığı her şeyin delisi, ulaştığı her şeyin de nankörüdür. Sana, senin sevgine ilişki içerisinde ihtiyacım vardı. Görmedin, gördüysende umursamadın. Önceliklerin hep başkalarıydı.
anonim_bayan
0
Sadece sevgiyle hangi ilişki yürür ki hele de o sevgi tek taraflıyken. Seviyor olsaydın böyle davranmazdın
anonim_bay
0
Belkide böyle insanı sürekli deli yada nankör görmekte vardır problem. Öncelikler konusunda benim tek önceliğim kendim ve bunun böyle olmasını istemem de tek suçum. Öncelik istemek bencillik değilim? Ki kendime öncelik isteyerekte dünyanın en bencil insanı ben olmuş oluyorum. Evet tek başına sevmek yetmiyor. Öncelikte vermek gerekiyor ama benim kendimden başka verebileceğim bir önceliğim yok maalesef. Hayatımı gerçekten nasıl keyif alıyorsam öyle yaşamaya devam edeceğim ve önceliğimde bunun hesabını vermediğim şekilde devam edecek
anonim_bay
0
Şuan keyifli miyim evet zaman zaman oluyorum zaman zaman olamıyorum. Hayatın keyif almaktan ibaret olmadığını da iyi biliyorum. Benim biraz keyifli zaman geçirme süreçlerimin bana haram hale getirilmesi kabullenemediğim bir konu. Umut peşinde de değilim. İnsanın sözünü tutamamakla itham edilmesi kötü. Tüm konuların aslında bambaşka anlaşmazlıkların bak sözünü tutmadın haline getirilme çabası hiç iyi değil. Benim istediğim gibi birisi olmadığında sözünü tutmadın der istediğim gibi suçlarım yaklaşımı iyi değil. Lütfen benim istediğim gibi ol ben çok zor zamanlar geçiriyorum ilişkide lütfen lütfen. Anladığım ve hissettiğim tam olarak bu. Bende diyorum ki o zaman ben hangi ara ben olmuş olacağım. Yani anlıyacağın umut istemiyorum umut aramıyorum. Bu gerekçelerle umut edilemeyeceğini çok iyi biliyorum. Sadece bunun sorusunu sordum bunca yıpranınca insan umut edebilir mi hala diye. Umut arama sorusu değil yani.
anonim_bay
0
En güzel deniz: Henüz gidilmemiş olanıdır. En güzel çocuk: Henüz büyümedi. En güzel günlerimiz: Henüz yaşamadıklarımız. Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: Henüz söylememiş olduğum sözdür...
anonim_bayan
0
Hayat işte demek ki yapacak bir şey olmayınca yapacak bir şey olmuyor....
anonim_bayan
0
Ben sözünü tutmamakla itham etmesem sen sözünü tutmuş mu kabul ediceksin kendini? Ayrıldıktan hemen sonra temas ettin ona, hemen sonra haftasonu onu da yanında götürdün... Hayatını keyifsiz kılan benmişim, istediğin kadar keyifli olabilirsin artık.
anonim_bayan
0
Lütfen lütfen lütfen yaşa hayatını bensiz
anonim_bay
0
Tamam yaşarım hayatımı sensiz ama bi şeyleri yanlış bilip o kadar rahat ve huzurlu şekilde iftira ediyorsun ki sonra doğrusunu benden teyit edince yaaa diyorsun ve beni suçlamak yanına kar kalıyor sonrada ben senden hemen kolayca vazgeçmiş oluyorum. Sen bana kolayca iftira edince oluyor ben bu durumu kabullenmeyince olmuyor. Götürmedim yanımda. Hadi bu iftiranı sindirebil sindirebilirsen.
