0 Saçlarıma beyaz çiçekler bırakarak
geçip gitti mevsimler, yorgun kanatlarında göçmen kuşların ...
ağaçlar yapraksız kaldı , çocuklar uçurtmasız, kuşlar şarkısız..
kapattı tüm kapılarını kalbime bahar, şimdi ben hangi dala konayım.
şiirimin kanadı kırık..
diyorumki
bir gün hüzünlü yüzüm ve aykırı sakalımla, yükleyip sevdamı yüreğime çekip gitmeliyim bu şehirden
her evin kapısına bir avuç şiir bırakarak
ve yıkarak eğreti duvarlarını vefasızlığın..
hoşça kal soğuk odam kalbimin dilsiz yanı..
artık hiç bir mekana sığmıyor adım aşklar yalancı, sokaklar ince bir hüzün
bu şehirde kimse kimseyi sevmiyor artık
kimse kimseyi öözlemiyor..
ölüm soluklu günlere güz oldu acım
yanlızım, üstelik pparasızım..
dalımda gurbet türküleri ve kırık sazım
bir sevda var yüreğimde avunmasız
bir de dalıp dalıp giden gözlerim
gecelerin sayfalarında savunmasız yureğimi alıp yanıma
arkamı dönüp gitmeliyim bu şehirden
saklayıp geceye yaşlı gözlerimihoşça kal güz çiçeğim
kalbimin sarsık yanı
artık hiç bir sevince yakışmıyor yüzüm
kimim kimsemde yok üstelik, öksüzüm
bu duyarlı, bu aykırı, bu yaralı yanımla
hangi kıyıya sığınsam ölürüm