1 Bi kaç yıl önce hayatımda birisi vardı. Beni o kadar çok seviyordu ki hiç kimsenin birisini öyle sevebileceğine inanmadım. Bu yüzden ona şans verdim. Bi dediğimi iki etmezdi. Tartıştığımızda bile işim var sonra görüşürüz diyerek tartışmaktan kaçardı çünkü ayrılmamdan korkardı. Bu yüzden onunla üç yıl devam etmeye çalıştım bi ihtimal severim mutlu oluruz zamanla diye. Ama 3 yıl boyunca gerçekten sevemedim çok zorladım kendimi çünkü hiç bir erkeğin onun gibi olabileceğini düşünmedim. Ama o artık işi ciddiye dökmek isteyince çok düşündüm ve zor da olsa ayrıldım. Çünkü bu ikimize de haksızlık olurdu. Ama bu aralar onun varlığına o kadar ihtiyacım var ki.. Dönsem yanlış mı yaparım diye o kadar korkuyorum ki.. Onu tekrar üzmek istemiyorum ama bi yanım onu çok özlüyor. Çok kararsızım lütfen bu konu hakkında fikirlerinizi benimle paylaşır mısınız? Ama lütfen "saygı çerçevesinde" olsun.