11 Yüzün, yüzünü özledim. Bütün dişlerini ortaya seren o a.ptal sırıtmanı özledim. Bütün b.oktan huylarını, inadını. Banyodaki aynanın önünde ısrarla unuttuğun, saçlarının kopup kaldığı tarağını bile özledim. Biliyor musun, özlemek insanı yalnızlaştırıyor. Eksikliği göze batırıyor, insanı b.oka yatırıyor. Düşün ki, telefonu açtığında "efendim" deyişini özledim, öl dersem, ölecekmişsin gibi..Emredin, sizi sonsuza kadar seveyim efendim. Beni anlayacağını bilsem, ses tellerimde saçlarını kuruturdum. Beni sevdiğini bilsem, kendimi tarihi geçmiş eski bir gazete gibi ayaklarının altına sererdim. Ama olmuyor biliyor musun, seni suçlayamıyorum. Eşit mesafede, aynı oranda "aynısı kadar"sevmek diye bir şey yok. Neyse, özlüyorduk değil mi en son.Kelimenin sonuna geçmiş zaman eki eklemeye lüzum görmüyorum artık. daimi bir şimdiki zaman ekinin ruj yapıp sürüyorum dudağına. Seni özlüyorum, beni dudağına sür. Dudağını özledim..
