7 Kar yağıyordu şehrime. Lapa lapa kar. Her yeri beyaza bürüyordu bütün çatıları,yolları,dağları ve daha nice yerleri her yer beyaza bürünüp berraklaşıyordu da benim içim hala karanlıktı karanlık içe sahip olan biri hayata dair hiç bir umudu olmayan insan demek ki daha. 21 yaşında bir insan neden umudunu yitirirdi ki. Yalnız kalmak mıydı insanı karanlığa götüren yoksa yalnız olmak istemek miydi? Yaradanın yarattığı onca kuldan yok muydu hayatta iyilerin ölmediğini gösterebilen biri günlerin geçmesi ömürden zamanı bitirmiyor muydu sanki daha kaç kere güneş kaç kere ay görebilecektik bütün soruların cevabı bu kadar uzak olması mı gerekirdi insanı insan yapan bütün niteliklerden böylesine uzak bir toplumda yarınların iyi geçeceğinin kim garantisini verebilir ki bu günler dünün yarınıydı hani bir gün daha geçti yarınlar yine bize gülmedi ne zaman gülecekti ki bizim yüzümüz ölünce mi ?