49 Kendimle konuşurken bile onun hoşuna gitmeye çalışıyordum.
DeLi Şair 

49 Genelevi açan siz, kadınları senetleyip satan siz, oralara giden siz ama karalanan hep kadın.
Ne demeli sizce?

-DeLi Şair

49 Geçmişe takılıp kalmayı seviyorum. Acısıyla, tatlısıyla kendimi en çok kendim hissettiğim tek yer orası.

-DeLi Şair

49 Ben, ruhu zedelenmiş, sesi kısılmış, kendisini ifade etmekte güçlük çeken insanların yazarıyım.

-DeLi Şair

49

Bazılarımız şiirlere tutunuyor, bazılarımız şarkılara. Bazılarımız filmlere tutunuyor, bazılarımız kitaplara. Sanırım artık insan, tutunamıyor insana.

-DeLi Şair

49 Bak, Ekim de bitti. Sen halâ gelmedin.

-DeLi Şair

49 Kendimi en çok kendim hissettiğim tek yer;
Onunla beraber yaşadığım zamanları yazarken aynı yazıda olmak.
Bu çok zor ama hissedebiliyorum, hatırlıyorum onu yazarken.
Dudaklarımdan akıp gitse de yazdıklarım, defalarca okuma şansım var.
Bu daha zor çünkü gittiğini de hatırlıyorum her defasında.
Böyle böyle deliriyorum galiba.

-DeLi Şair

49 Sıkılırsın benden dedi.
Orada dur dedim, ben seninle sıkılmayı ancak sen bana sarılırken isterim.
Sık isterim beni o zaman, sımsıkı sık.

-DeLi Şair

48 Sevgili kalbim!
Neden halâ apartman boşluğunun gün ışığı görmeyen penceresinde, kuş sesleri beklersin?

48 Namus, insana ait bir kavramdır. Neden duyunca aklınıza ilk kadın gelir? Üstelik çevremizde namusunu kaybetmiş onca adam varken.