4 Roz ! Ey güzel kadın, Gülüşün yeşilimsi bir mevsim, Roz mevsimi! Kokun yeşil elma, biraz da ıslak toprak gibi, Roz kokusu! Sen, sen bana fazlasın, ben sana eksik Ben huysuz bir adamım, aksiyim, deliyim! Hem demiştim ya ben benden başkasıyla olmayı pek tatmadım Sevemedim insanları, sevemedim! Aslında bir bedende bir den çok yüzlerini görmesem severdim de biliyor musun? Ama dedim ya Roz! Ben deliyim, ben aksiyim ben, ben huysuzum! Affet, yapamadım! ben yalnızlığa alıştım! Seni sevmediğimi aklının ucundan geçirme! Seni sevdim, çok sevdim! Ama dedim ya Roz’um, Perperoğum, ben yalnızlığa alıştım. Kimseyi , hiç kimseyi, kimseyi, hiç kimseyi! Tamam, sakinim, sakinsin, sakiniz. Sen benim en güzel mevsimimsin. Hep mavi kalman dileğiyle!
