0 Bir kadın tanıdım,
Saçlarından koklamaya başladığımda hayatı kendimi manolya bahçelerinde gördüm,
Ellerini her tuttuğumda şehirden şehire, ülkeden ülkeye saniyede binlerce km yol katettiğim oldu,

Bir kadın tanıdım,
Bana hayatı anlattı, onda hayatı anladım,
Günlerime ışık, gecelerime umut oldu,

Bir kadın tanıdım,
Başka kadınların varlığını unuttum,
Baktığında aşkla bakan gözleri, sevdiğinde kumrular gibi sevmeleri olan,

Bir kadın tanıdım,
Kendimi onda bulduğum, onda yaşayıp onda yoğrulduğum..
Umut kokuyordu kadınım, huzuru varlığı ile anlatıyordu ve bir gülüşü bir hafta mutlu etmeye yetiyordu..

Bir kadın tanıdım,
Ve o kadın gitti bir gün gökyüzünde ışık hızıyla kayan bir yıldız misali, geçirdiğim birkaç yılın, onca umarsız zamanın nasıl geçtiğini anlamadan çekip gitti birgün.. Ve ben, dolunay gibi kaldım eşsiz, yalnız, biçare,
Geceleri gündüzleri yitirdiğim günler oldu o gidince..
Ve bir kadın tanışmıştım diğer tüm kadınlardan güzel,