0 Geceleri bir ben mi çok fazla düşünüyorum. Başımı yastığa her koyduğumda gün içinde yaşadığım diyaloglar, sohbetler bir kenara, bunlardan şu andaki zamandan çok alakasız şeyler düşünüyorum geçmişimle ilgili. En çok da çocukluğumda yaşadığım aklıma kazınan olayları düşündükçe daha fazla hatırlıyorum. Düşündükçe daha fazla hissediyorum, hissediyorum korkuyu. El bebek gül bebek yetiştirilmedim hep tek başıma kararlar almaya, bunun sorumluluğunu taşımaya, yaptığım hataları içime atmaya çalıştım. Bana kattığı şeylerden memnunum ama bir şeyler eksik... Kimseyle paylaşmadığım çok şey varmış aslında bu gece aklıma geldi. İsterdim bunları paylaşmayı birisiyle ama korkuyorum en çok da bunların bir iki gün teselli cümlelerinden ibaret kalacağından, karşımdaki kişinin buna değer vermeyeceğinden, en çok da içime attığım sebebimle karşılaşacağımdan yada böylesi daha iyidir. Çünkü insanlara güvenmiyorum.