0 Saçlarıma beyaz çiçekler bırakarak geçip gitti mevsimler, yorgun kanatlarında göçmen kuşların ... ağaçlar yapraksız kaldı , çocuklar uçurtmasız, kuşlar şarkısız.. kapattı tüm kapılarını kalbime bahar, şimdi ben hangi dala konayım. şiirimin kanadı kırık.. diyorumki bir gün hüzünlü yüzüm ve aykırı sakalımla, yükleyip sevdamı yüreğime çekip gitmeliyim bu şehirden her evin kapısına bir avuç şiir bırakarak ve yıkarak eğreti duvarlarını vefasızlığın.. hoşça kal soğuk odam kalbimin dilsiz yanı.. artık hiç bir mekana sığmıyor adım aşklar yalancı, sokaklar ince bir hüzün bu şehirde kimse kimseyi sevmiyor artık kimse kimseyi öözlemiyor.. ölüm soluklu günlere güz oldu acım yanlızım, üstelik pparasızım.. dalımda gurbet türküleri ve kırık sazım bir sevda var yüreğimde avunmasız bir de dalıp dalıp giden gözlerim gecelerin sayfalarında savunmasız yureğimi alıp yanıma arkamı dönüp gitmeliyim bu şehirden saklayıp geceye yaşlı gözlerimihoşça kal güz çiçeğim kalbimin sarsık yanı artık hiç bir sevince yakışmıyor yüzüm kimim kimsemde yok üstelik, öksüzüm bu duyarlı, bu aykırı, bu yaralı yanımla hangi kıyıya sığınsam ölürüm