7 Eve girdiğimde mesajını gördüm -benden bu kadar-yazmıştın. Al benden de o kadar dedim. Bitti. Aramadım. Sormadın. Hiç özlememiş gibi yaptık. Ortak arkadaşlarımız hep laf taşıdı aramızda. O halen yalnız o halen senin dediler. Benden bu kadar dedik yine. Bu kadar acı öfke nefret kalp kırığı vs... Zamanla yaralarımız kapandı unuttuk dedik. En çokta ama bir daha bu kadar çok sevip bukadar çok nefret edemem dedik. Ağzımız hep bir, acımız hep bir. Bir daha böyle sevmem dedim kimseyi. Kimse için uykusuz kalmam erken uyanmam pazar günleri birlikte yapılacak kahvaltı sevdasına. Bir daha bu kadar çok ölemem dedim. Hem insan bir kez ölür dedim.
Birkez olsun özledim diyemem sandım kimseye.
Güvenemem. Sevemem sandım. Sarılmak birine mümkün değil sandım. Dünyayı ardıma alıp yürüyemem sandım herhangi biriyle. Senin gibi kokmaz kimse sandım. Kimse benzemez sandım sana. Seni unutamam sandım. Vazgeçemem sandım. Yemin ederim hiç... Hiç ama hiç yanılmadım.