7 Sevmenin dereceleri var, biliyorum. Yanındaysa sevmeye devam et. Ama sevmiyorsa bırak. Gitti mi? O zaman unut.. Gibi.
Benim böyle sınırlarım yok. Çünkü seni sevmek için yanımda olmana bile ihtiyaç duymuyorum. Mesela insanlar yan yana olmayınca ayrıldıklarını düşünüyorlar. Ben öyle de düşünmüyorum. Dünya'dasın ya, bir yerlerde nefes alıyorsun ya, ayağın benim bastığım dünyayla aynı dünyaya basıyor ya! Senle aynı kişiyi tanıyoruz ya mesela... Hani yarın öbürgün bir yerlerde karşılaşabiliriz ya... Bunları bilmekle bile aşk yaşıyorum.
Biliyor musun? İnsan, "Belki yıllar sonra bir yerlerde, tekrar..." diyerek yaşar çok sevince. Çok sevince, o gitse, her şey bitse bile kaybetmiş hissetmek istemez çünkü. "Bilemem ki seneler sonrasını" der. "Kaderime yazıldıysa..." diye söylenir. Biri "Araya onca olay/kişi girdikten sonra bile mi?" diyerek söylenecek olursa, konuyu kapatır ama kalbini kapatamaz umutlarına.
İnsan çok sevince, kaderinde o'nun olması için dua ederken bulur kendini...
Ama her şey bir yana.. Bence ayrılık sana "ayrılmış gibi" hissettirmiyorsa, o kişi kaderindir zaten; yarın dönüp dolaşır yine gelir, sizce de öyle değil mi?