11 Sen susunca;
Bu şehir bana dokunuyor..
Yaralarıma denk geliyor her seferinde
Kalkıyor kabuğum. Kilitleniyor dilime
Sen susunca;
Bu şehirde ezbere alınıyor zamanlar
Geçmişimi tekrar kurup
Gülüşlerimi oraya asıyorlar
Ağlıyor şarkılar!? susuyor notalar...
Sen susunca!?
Bu şehir şiir olup akıyor dizelerime
Eylül hüznü çöküyor pencereme!
Sen susunca;
Bu şehirde karanlık çöküyor sensizliklerin üstüne
Özlemlerim birikiyor cebimde
Kaç sitem, kaç boşvermişlik indiriyorum yüreğime!?
Suskunluğun ekleniyor kimliğime
Savunmasız bir çocuk oluyorum içimde!?
Öyle çok şey geliyor ki dilime
Konuşamıyorum..
O kadarr
Sustum işte.. !!