17 Hep bir koşturmaca içindedir insanoğlu
Nereye gittiğini bilmeden, soluk soluğa tüketir ömrünü
Canından başka hiçbir şeyi yoktur aslında.
Bundandır her şeye canını ipotek etmesi.
Can dostum, canımın içi, canım gibi…
Hayat bu ya, o da canına okur insanın.
Alacak karşılığı beslenen umutlar gibi,
Değersizdir süresi belli olmayan vuslatlar.
Karamsardır insanoğlu bir o kadar da kararsız.
Hele ki gün batıp akşam olunca el ayak çekildiğin de,
Salıverilir isyanlar birbirinden bağımsız.
En çokta kendine kızar insan,
Ve içine içine kırılır inceden inceye.
Çığlıklarını sadece kendisi duyar.
Çabuk sever insanoğlu,
Kolay kolay unutamaz tabii eğer sevmişse.
Yoksa hercaidir her yürek alabildiğine.
Demem o ki bunca yangına rağmen,
Sonunu hiç düşünmez insanoğlu.
Çünkü ne kadar yanarsa yansın,
Toprağın rengi soğuktur..........