71 Nasıl yaşadığımı bilmiyorsun.
Ben hala her gün evimin kapısına bakıp, kendi anahtarınla gireceğin günü bekliyorum.
Gelmeyeceğini çok iyi biliyorum ama ben kendimi böyle avutuyorum.
Yine de belki gelirsin diye aylardır hiç çıkmadım evden.
Geldiğinde beni görememenden de korkuyorum.
Ben burada her gün deliriyorum ve sen bunu bilmiyorsun...

62 Unutulmuş gibiyim ben.
Ve insan, bir bakıma unutulmuş gibidir.
Bilmem ki nasıl anlatmalı?
Yalnız bile değilim...

58 Arada bir de olsa, halimi hatırımı sor.
Unutulunca kendine küsenlerdenim ben.

53 Başkalarını ite kaka kendilerine bir yer açıyorlar bu hayatta, otobüse binişlerinden bile anlarsın bunu, sanki hiç inmeyecekmiş gibi yer yapıyorlar kendilerine.
Oysa o ittikleri de yaşamaya çalışıyor, en çok buna takıyorum.

52 Bir daha da beni aramadı. Ben de onu aramadım.
Beni öldüren bir kadına ne diyebilirdim ki; en fazla kusursuz bir cinayet işlediği için tebrik edebilirdim. Ama ölü adamlar hiç konuşmazdı.

51 Affedin beni daldığım oluyorsa eğer.
Neyleyim, gönlümce değil bu olup bitenler.

57 Dakikalarca yüzünü izleyip iç geçirdiğiniz andan daha güzel bir an yok bence.
Her iç çekiş, bir şiir mısrasının altını çizmek gibi.

52 Tutsağın değildim, tutsaydın senindim.

53 Öyle insanın canından can alır gibi gidilmez, gitmenin de bir adabı var.

59 Bir keresinde benim canım acırken senin gözlerin dolmuştu.
Lütfen bana seni hiç sevmedim deme.
Yalvarırım deme.
'Geceniz iyi olsun, şehrin kaybedenleri'

-Deli Şair