10 Saatlerce susmalısın..
ve ben saatlerce bakışlarından
seni dinlemeliyim. Saatler boyu izlemek.
saatlerce sevdalanmak.
yalnız sana
en çok sana.
365 gün oldu yoksun
365 gün oldu beni terkettin
365 gün dür seni seviyorum
19/04/2016
Saat 17:39
Duyduğum son cümlen "ayrılalım"....
Ve ben halen seni seviyorum

9 Ne kadar oldu sana yazmayalı.Bir kaç dakika , bir kaç saat ya da bir gün... Okuyamadığın ; sana ulaşmayan 364. mektubun bu. 1 yıldır her gün yazdığım ama göndermeye cesaret edemediğimden yatağımın altındaki kutuda sakladığım mektuplarına bir tane daha ekleniyor bu gece...Bir gün cesaret ederde sana ulaştırabilirsem eğer tek tek oku isterdim hepsini.Senin bana ayıracak bir kaç saatin var mı bilemem ama benim sana harcayacağım bir ömrüm var . Nerede kalmıştım ; eline geçerse diyordum okursan eğer bana kızma olur mu? Seni çok sevdim ben ama bilirsin içinde fırtınalar kopsada adım atıcak halin olmaz.Ne konuşabilirsin ne anlatabilirsin içindekileri...Sadece susarsın ve izlersin elin kolun bağlı olanları.Bugün aşık olduğun o adama nasıl baktığını gördüm.Sen görmedin beni belki ama ben uzaktan gözlerim dolarak izledim seni.Ben seni sen onu...Seni çok seviyordur umarım.Benim bir şansım olacağını bilsem bir saniye durmam koşardım sana . İhtimaller ve olasılıksızlıklar...Özür dilerim gözyaşlarımla ıslattığım bu kağıtta seni daha çok anlatmak isterdim.Nefessiz kaldım.Bugun ve bu gece bir sigara daha yanmalı karanlığımda.Ciğerlerimi daha keskin yakmalı sigaram. 365. mektubuna bu geceden hazırlanıyorum.Kaç paket son bulur bu gece...Kaç yastık yüzü değiştiririm sabaha kadar ....Bilemiyorum ama son mektubun için ağlayacağım birazda .Seni bu son anlatışım kağıtlara

12 Sen hiç sana acı veren birini sevdin mi?
Hatta bir daha görüşmemek üzere senden gittiği halde, belki bir gün arar diye bekledin mi onu?
Zaman durmaz, zaman hep geçer zaten. Ama sen geçen zamana inat geçmeyen bir yarayla uyandın mı her sabah?
Yarı uykulu gözlerle telefona bakmaya çalıştın mı sabahın köründe, ya da gecenin bir yarısında bölünmüş uyku teneffüslerinde ?

Biz çok sevdik be...
Vallahi çok sevdik. Hiçbir şey olmamış gibi hayatımızdan giden, hayatımızı mahveden, katleden birinin bile yasını tutacak kadar çok sevdik. Onlar gününü gün ederken, bizim günümüz geceye karıştı. Çünkü bizim kalbimiz kırıktı, ne zaman alışmaya başlasak battı.
Yeniden hatırladık, bir daha ağladık...
Yine de ah etmedik,
Allah'a havale ettik.. .

Felaket kırdılar bizi, çok feci incittiler...
Bir gün biraz daha hafiflerse acım belki o zaman affeder yüreğim, ama yaşattıklarını ölsem unutmam

8 Bu yazı hala içinde bir yerlerde az da olsa umudu, umudunu çoktan yitirenlere, farklı şehirlerde aynı gökyüzüne bakanlara, aynı şehirde onunla karşılaşmaya korkanlara, ayrı yataklarda birlikte uyananlara, terk edilenlere, en çok güvendiği insan sayesinde güvenmemeyi öğrenenlere, bir daha güvenemeyecek olanlara, ailesi tarafından sevilmeyenlere, gece yastığı ısıra ısıra sessizce ağlayanlara, yaşadığı şehirden hoşnut olmayanlara, yanacağını bile bile sevmeye devam edenlere, o başkasıyla mutlu deyip sevmekten vazgeçenlere, mutluymuş rolü yapanlara, hayatlarında birşeyler hep eksik hep yarım olanlara, her onun adını duyduğunda hala içi titreyenlere, bir de onun adını her duyduğunda midesi bulananlara, gece sabahlara kadar sevdiği için uykusuz kalanlara, hatta mesajlaşırken uyuya kalanlara, birini uzaktan sevmenin ne kadar kutsal bir duygu olduğunu bilenlere,
adına şiir yazılmamış kadınlara/adamlara, bir de dokunamayacak kadar uzağında olan kişilere şiirleriyle dokunanlara, sevdiği insan için hayallerinden vazgeçenlere, hayallerine sadece sevdiği kişiyi dahil edenlere, bir daha kimseyi sevemeyecek olanlara, karanlıktan korkanlara, insanlardan kaçmak için karanlığa sığınanlara, aynı şarkıyı binlerce kez dinleyenlere, bir de onu hatırlatan şarkılarda paket paket sigara bitirenlere, hala o gideni özleyenlere, yine olsa yine yaparım diyenlere ve hala içindeki adamı/kadını öldürmeyenlere gelsin ..
#İyigeceler

9 Sayfalar dolusu yazdım sana. Kalemim ağladı, mürekkep sayfalara aktı. Sayfalar kül oldu yüreğimin yangınından. Kaldıramadılar bu acıyı, dayanamadılar. Bana sordular biliyor musun? Biz böyle tutuşurken sen nasıl bu kadar soğuksun. Ağzımı açıp da içim yandı diyemedim. Ben onun varlığına tutunarak yaşıyorum diyemedim. Onunla aynı havayı solumak benim için bir lütuf diyemedim. Onları da umursamadan yazdım sana. Ne kadar anlatsam da yetmedi gülüşüne sayfalar. Gülünce kısılan gözlerini anlatmaya sayfalar yetmedi. Sol yanağındaki o derin çukura yetmedi. Dudaklarındaki mükemmel kıvrıma yetmedi. Yetmedi bakışına sayfalar. Gözlerini gölgeleyen her bir kirpiğin için bir sayfa yazdım yine yetmedi.

8 Galata Kulesi'nin efsanevi bir hikayesi vardır. Belki bilenler vardır içinizde.

Şöyle ki, Galata'ya ilk kiminle çıkarsan -karşı cinsten tabii- onunla evlenirsin diye rivayet edilir.

Bunu ilk duyduğumda biraz şaşırdım açıkçası, nereden yola çıkmışlar acaba diye. Biraz araştırınca Galata'nın Kız Kulesi'ne aşık olduğunu duydum. Belki de Galata kendi aşkına ulaşamayınca başka aşıklara umut veriyordur? Kim bilir…

10 Bakın sevmek öyle cümlelerde filmlerde gördüğünüz gibi bir şey değil. Yani öyle birkaç sevgi mesajı, birkaç gece, birkaç sahiplik fotoğrafları falan öyle değil. Daha farklı. Mesela onu görünce hızlanan kalbiniz değil. Her adımda ona yaklaşma, onu görme hissidir sevmek. O adımları onun için atmaktır. Bir sokak arasında elini tutmak, elini tutmak değildir sadece. Benimsin diyebilmenin dışavurulmuş halidir sevmek. Beraber içilen sigarayı küllükte söndürüp bunu fotoğraflamak değildir. Onun ciğerinden çıkan o zehri bile ciğerlerinde hissetmektir. O masada yanan şeyin sadece sigara değil, ciğerleriniz olduğunun bilinciyle içmektir o sigarayı. Rakı içelim, güzelleşelim mantığıyla içilen rakı değildir. Suyla karışınca rengini kaybeden, ortaya farklı bir renk çıkan, birleşmenin, bütün olmanın bilinciyle içilen rakıdır, sevmek. Birlikte fotoğrafı olmadığı halde, “olsun abi, ben onu hayal ediyorum… varmış gibi davranıyorum” demektir, sevmek. Üstünden günler, aylar, yıllar geçmesine karşın, nefretle değil, hala, her şeye rağmen ilk günkü gibi bakabilmektir. Kokusunu kilometrelerce öteden alabilmektir. Damarlarında akan kanda hissedebilmektir, sevmek. Öyle çevresindeki üç beş insandan kıskanmak değil demek istediğim. Esip tenine vuran rüzgardan kıskanmaktır, sevmek. Keşkelerde değil, iyi ki’lerde saklayabilmektir. İhtişamlı sevmeleri geçelim. Sevildiği için kendiyle onur duymaktır, sevmek. Bir meyvenin olgunlaşmasını beklemek değil, düşüp onun toprağına karışmaktır. Sadece sevinçlerine, mutluluklarına değil, kötüsüyle iyisiyle her anında yanında olmak, olmasan da yanındaymış gibi hissettirmektir, sevmek. Dinlediği müziğin sözlerinde anlam aramak değil, o müziği onunla yaşamaktır. Onu hep yanında istemek değil, kötü anında bile bir adım uzağında olmaktır, sevmek. Siz sevmeyi değil, sevginin anlamını bilmiyorsunuz. Gözle değil yürekle oluyor o. “Saçlarını arkadan toplardı abi… tam değil. Hafif yanlarını salardı aşağı. Hele hafif bir rüzgar esse, saçlarını kıskanırdım rüzgardan. Bilirdi, bilmezlikten gelirdi. Severdim, görmezden gelirdi.”

9 Hiç kimse anlamayacak beni
Hiç bir zaman diliminde.
Çünkü ben kendimle konuşacağım
Ve anlatmam gerekenleri susacağım.
Ne zaman gözlerim dolsa mutluluktan diyecek
Ve her gece kederden içeceğim.
Bir gün ansızın sigaraya başlayacak
Ama soranlara arkadaşımın paketi diyeceğim.
Ne zaman ağlasam annemi arayacak
Telefonu açınca kahkaha atıp güneşli günleri anlatacağım.
Dostlarım hep neşemden bahsedecek
Ben lavaboda hıçkırarak ağlayacağım.
Hiç kimse anlamayacak beni
Hiç bir zaman diliminde.
Çünkü hemen kapılacağım bir insana
Ve sonra uzaklaştıracağım kendimden
Defalarca aşık olacak
Ama nefretle bakacağım o insanlara
Ne zaman yanlış birine rastlasam
Kollarında uyanacağım sabahları
Ne zaman kötülük yapsa birisi
Daha çok bağlanacağım ona.
Ne zaman mantıklı düşünsem
Daha çok kafam karışacak
Hiç kimse anlamayacak beni
Hiç bir zaman diliminde.
Ve hiç bir yerde.”

6 Az önce beni aradı…
Adımı söyledi, yutkundum… Kelimeler kurşuna dizildi sanki boğazımda, konuşamadım.
Nasılsın diye sordu sonra, iyi olduğumu söyledim. Sesim titredi konuşurken, iyi değilsin dedi… ‘Sen aramadan önce iyiydim’ diyemedim… Neden aradığını sordum, sadece nasıl olduğunu merak ettim dedi.
Sanki kendi bıraktığı acıya ilaç olacakmış gibi…
Sustuk sonra. Biraz o sustu, biraz da ben…
Görüşürüz dedi.
Lütfen dedim…
‘Lütfen bir daha görüşmeyelim, çünkü ben seninle tekrar görüşmemeye hiç hazır değilim…’ Kim kapatacak diye tartışmadık bu defa, sustuk sadece…
Bir süre sonra kendiliğinden kapandı telefon. Şimdi o ne yapıyor bilmiyorum, ben kendi yalnızlığıma gömülüp hıçkıra hıçkıra ağlıyorum...
Allah’ım...
Madem onu bana yazmadın, madem ki o değil kaderim, ne diye çıkarıyorsun karşıma?
Eğer ki bir sınavsa bu; başka türlü ver belamı, razıyım cezama.
Beni onunla sınama, kaybediyorum…
(Bu Allah'a sitem değil, bir duadır. Herkes sevdikleriyle sınanmamak için dua eder öyle değil mi? )

7 Şimdi bir yerden geçerken seni görme ihtimalim olsa. Kafamı tam çevirdiğin an gülüşüne denk gelsem. Elim ayağım tutulsa, içim buz gibi olurdu. Eminim.
Adımlarımı ileri attığımda, geriye doğru saydığımı farketsem. Ama yine de bir kez görsem. Kıpırdamasam yerimden. Belki kafanı çevirsin umuduyla. Biliyorum. Ne yazık ki biliyorum, seni birine baktığın zaman diğer yönleri göremezsin. Ben yanmayı seninle öğrendim. Yüreğini ilk ellerime koyduğumda, mecazi olarak değil. Harbiden yandım. Islanmayı da seninle öğrendim. İlk ağladığında, benim içime bir okyanus dolmuştu. Gülmeyi de seninle başarmışım. Tabii senden önce de güldüm ama seninle bir başka güldüm. İçten güldüm. İçimden güldüm. İçinden güldüm. Sonra hepsi için ayrı ayrı öldüm. Ama yürüyorum. Sen benim en yağmurlu günlerimde yanıma aldığım şemsiyemdin. Ama sana ne zaman ihtiyacım olsa açılmadın. Açılsan da ters döndün. Ben yine ıslandım. Ben yine hasta oldum. Ben yine kendime baktım. Oysa  isterdim ki bir gün de olsa beni sar. Beni bir kere birilerine anlattın mı? olan/olmayan birilerine. Ben anlattım. Ben seni çok anlattım. İnsanlara, yıldızlara, çiçeklere, şarkılara, kitaplara, karşımda duran boş bir bira şişesine, dolmayı bekleyen bir rakı bardağına anlattım. Balkonda boş duran üstüne toz gelmiş yaralı bir kağıt parçasına da anlattım. Onu oradan da almadım. Öbür gün de onu orada bulamadım. Ben seni de hiç bulamadım.