14 Sonu belli olmayan bir yoldur hayat. Önüne ne zaman, neyin çıkacağını bilemezsin. Bazen birşeyler alır götürür senden, tutamazsın...! Bazen de hayatın getirdiklerinden kaçmak istersin, ama kaçamazsın... Böyledir hayat, bir türlü anlayamazsın.
13 Sonunda adına yalnızlık denen bir ülke kurdum kendime Acımdan duvarlar, gözyaşlarımdan yüksek kaleler inşa ettim Artık acıtmasınlar canımı diye en güçlü yanlarımı keşfettim. Affetim mi yapılanları? Asla Hepsini en doğru adrese havale ettim...
17 Belki masumiyetini yitirmemiş Bakire umutlar vardı bir yerlerde Adımız fail olarak anılıyordu Yaşadığımız bir masalda Yazdığımız bir şiirde.. Özlemse eyleme hazır militan gibi Azraile bile gelmiyor sıra Hayaller yara bere içinde Bir türlü iyileşmiyor bizden sonra
7 Dünyanın en uzun hüznü yağıyor, Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne. Kar yağıyor ve sen gidiyorsun, Ağlar gibi yürüyerek gidiyorsun, Belki bulmağa gidiyorsun kaybettiğimizi O insan ve tabiat çağını.
