3 ... Öyle bir sihirbazdın ki, Beni bile kaybettin... Biliyorsun... Ben hangi şehirdeysem, Yalnızlığın başkenti orası. Sen... Aklım ve kalbim arasında kalan, En güzel çaresizliğimsin. Özenle katlanmış bir mendil gibisin, Sil beni n'olur, Kırk yıllık kirim pasım gitsin. Sen bakma bana bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma... Ben çok gülerim ve gülerken hiç kimse, Yalan olduğunu anlayamaz. Neyse... Hayat benimse eğer... Kimse karışamaz artık. Ve biliyorum ki, Herkesle dost olunmaz. Aşka gelince... Bir kere sevdim işte. Bir daha işim olmaz! Yavaşça kalemin kulağına eğilip dedim ki... Bir daha onun adını yazarsan, Seni de kırarım!
