3 Gece çöker. Bir şarkı açar yatağına uzanırsın.Cebinden telefonu çıkarır, o silemediğin mesajları okursun yeniden. Ne kadar da çok sevdiğini söyleyen mesajları var değil mi? Ne kadar da çok birbirinize yaptığınız tatlı şakalar gizli. Gülümsersin, gülümsersin işte her birini yeniden okurken, bazen gözlerinde yaşlar birikir, ama yine de gülümsersin, o aptal romantik mesajlarına, yapabileceğin başka hiçbir şey yoktur çünkü, arayamazsın, telefon tuşlarına değmez parmakların, uzun zamandır görmediğin kişinin on bir haneli numarayı çevirdiğinde sesini duyacağını bildiğin halde bunu yapmaya cesaret edemezsin! Defalarca numarayı çevirir çalmadan kaparsın. Çünkü bilirsin sen özlediğini söylemeden, o bittiğini tekrar yüzüne vuracağını. Çünkü bilirsin, umurunda olmadığın biri için kolaydır bitti demesi, çünkü bilirsin onun gözünde artık bir ayrıcalığının olmadığını, bilirsin hiç acımadan kalbini kıracak kelimeler sarf edeceğini... Bu yüzden arayamaz yalnızca fotoğraflarına bakmakla yetinirsin. Oysa sen onunla saatlerce telefonda konuşmaya da razıydın. Nefesini duymak dahi yeterdi sana. Uyuşa da sen yine de kapamazsın telefonu. Aşk aptallaştırır. Aşkın yaptırdıklarına karşı koyamazsın. Ağlarsın, hıçkıra hıçkıra ağlarsın mesafelere. Ağlatır seni şarkılar... Mutlu olmak için sevdiğin insanın seni yalnız bırakması aşkın adaletsizliğini bir tokat gibi çarpar yüzüne yeniden... Ve sen hiçbir şey yapamaz, her geçen gün devam edersin uzaktan sevmeye... İyi geceler dostlar