4 Oyle bi yazasim varki ama yazamıyorum sen ne kadar güzel yazıyorsun biz dört elle sarılmıştık hayata elinde ne vardi bilmiyorum elini tuttuğumda güçleniyordum çoğalıyordum sanki bitmeyen bir şarkı olarak görüyordum bizi soluma sakladığım sonumdun sen benim ilk yolculuğumsun insanın sevdiğini kaybetmesi dişini kaybetmesi kadar ilginçtir acısını o an yaşar yokluğunu ömür boyu yaşarsın dönmüyorsun sende ya yolu unuttun yada beni unuttun insanın sesi dağda yankilanip nasil dönerse evrene verdiklerin ve yaptiklarinda sana aynen geri döner bir uçurumdun adeta ama bi uçuruma ancak bu kadar istekli kosulabilirdi sen benim ıslandığım ilk yagmurumdun ama artık kesilmiş çiçeğe yağmurun faydası olmaz ben senin ilk sararan yaprağın degilim ama sen benim ilk sararan yaprağımsın sana ne yaptım bilmiyorum düşman olmussun seni benden daha çok kimse sevemez dediklerinde beni hatırla sevmelerim ağırdır her yürek kaldıramaz senin de kaldıramadığın gibi oysaki sen çivisi çıkmış dünyada duvara astığım en güzel fotografımdın engellemissin beni heryerden numaranı degistirmissin whatsaaptan engelliyorsun engeli kaldiriyorsun anlam veremiyorum ah bee gülüşü güzel çocuk çocuğumuzun patiği geldi aklima doğmamış ilk çocuğumuzun o kadar hayal kurduk en çok ta zoruma giden de bu hayal kirikliklari cam gibi batıyor bana gecen sene 14 subatta vermistin bana bana ise sadece bu 14 subat onları koklamak kaldi sahi bizim çocuğumuz olmayacağına gore sana vereyim ilk çocuğunun minik ayaklarina giydirirsin sen bi yerlerden baslamissin bende yavastan anilari hatıraları resimleri tarihleri sileyim ama ciddi anlamda bana bi hafıza kaybı sart yoksa ağır geliyor bu yasadiklarim bana gizliden niye beni ariyorsun oynuyorsun bide soruya bak canin aciyormu dalga geçercesine can yanıcı bir maddedir can yakanın da canı yanar elbet bir gün canmı kaldi bende herseyimi aldin benden haa bu arada beraber isledigimiz gunahlar var öbür dünyada hesaplasiriz artik bundan sonra ne rüyama gel ne duama diyeceğim o ki siiri yarida şarkıyı dudakta birde seni aşk denen o son durakta unutmam gerek artık şairin dediği gibi yokluğunda yıkıldı bu şehir artık gelsen de bir gelmesende bir yokluguna zor alistim varlığına bidaha nasil alışayım gel diyemiyorum ama bekliyorum sen uzun yazmamı severdin merakla okurdun galiba bu ömrüm boyunca son uzun yazım olacak seni son yorusum olacak neyse uzatmanın alemi yok umarim ameliyatın iyi geçmiştir rabbim acil şifalar versin insaallah sınavında istediğin gibi geçer üniversiteye de gidersin üşürsen yaklaş küllerim halen sıcak Mışkamın sen öyle güzelsin ki yüzüne su değse yüzün kirlenir senki vallahi çok siirsin yüreğimin şiir yarası sairin dediği gibi kuş ölür sen uçuşu hatırla. Mışkamin diyorum alinmiyorsundur umarım seyma dememe kizardin bende dediğim de kendimi çok tuhaf hissediyorum yoruldum be güzellik denilince akla gelen ikinci insan bulutları kirpiklerimde taşımaktan kapağı tam kapatılmamiş anılar yerinden oynayan kaldırım taşları gibi senin de dengeni bozuyor mu bazen vakit gece olunca solcu bir ısyan başlıyor icimde kalbimde siirler yakılıyor uykum idam ediliyor sen tarafindan kader iste kader beyaz kağıda sütle yazılmış yazıdir. Elindeyse beyazdan gelde sıyır beyazi olurda ya hane bazen zihninde o kadar sey vardir ama cümlelere dokemezsin iste benim de o hesap o kadar zamani o kadar duyguyu simdi buraya nasıl sığdırayım gün gelir belki bi kitaba sığdırmayı basaririm ama yazmayı pek beceremem sende bunu iyi bilirsin ama son diyeceğim sen sen degilsin hayaller dualara emanet seni bana sevdirene emanet ol iyi bak kendine bidaha doğuramaz hiçbir ana sen gibisi sevdasına secde ettiğim kadın...( yazık oldu be bize ama unutma bunu kimseye tek başına yazık olmaz koskaca 3 senemize belki sana üç ay gibi gelmiştir bana ise 3 asır gibi geldi)