4 Zamanla taş olur yürekler, solar çiçekler, batar güneş. Ama bilinir, doğar gün, gecenin ardından. Açar çiçekler kışın ardından. Yürekler mi? Erir elbet, belki taş eriten bir ateşin el yakan sıcağında, ya da yavaş yavaş kaynayan çay suyu kıvamında..
5 Hepsi sensin. Ay, Güneş gidince kalbe kim batar? Ben bir çığlığım kulaklarında duyduğun kadar. Elimde kalem, dolu kağıda bakarım, Varlığın güzel bir sayfa, bende böyle şairim.
4 Keşke saf olmak gibi doğal duyguların rolüne girmek bu kadar kolay olmasaydı. O zaman herkes kendi benliğini daha kolay yansıtırdı. Ama o kadar rol yapmaya alışmışız ki, herkes herkese saf, herkes herkese temiz, herkes herkese iyi niyetli olmuş.
4 İki düşün bir söyle. Ya anlaşılırsın ya da anlatamazsın. Önemli olan nasıl söylediğin değil ne söylediğin galiba. İşin özünü kısaca anlatmak.Kimine göre doğru, kimine göre yanlış. Söyle ama ne söylediğini bil. Bilmez isen eğer, Ya yazı yaşarsın, ya da kış...
7 İnsan ölmüş müdür umutlarının bittiği an? Yoksa hala bir umut var mıdır yaşamaktan? Sahi, nedir insanı öldüren? Yalnızlığın getirdiği sessizliğin çığlığı mı? Yoksa o yalnızlığa rağmen kaybetmediği umutları mı?
2 Yorulduk. Yaşamaktan mı yoksa yaşıyor gibi davranmaktan mı? Bilemiyoruz. Herşeyi mi biliyoruz yoksa aslında bildiğimiz tek şey hiçliğin ta kendisi mi? Göremiyoruz. Gözlerimizin önündeki mi gerçek yoksa hissettiğimiz mi? Anlayamıyoruz.
2 Bu yorgun gözlerde hiçbir dert azalmadı Ve yıllardır yürüyorum, bu yol hiç kısalmadı Çıkınca çıkmamasını dilediğim şu sakallarım Seni bilmem ama, ben büyümekten hiç haz almadım.
5 İnsan dönüp bakmalı bazen arkasına Ne bıraktığını sorgulamalı, ya da nasıl bıraktığını. Dönüp arkasında bıraktıklarını toplayamaz belki ama, Bazen düşünmesi yeterlidir bıraktıklarını. En azından vicdanı rahatlar. ;)
