8 İp cambazı misali bir hayat yasıyorduk oysaki önümuzde bir ip ustunde yurumeye calisan insanoğlu gecmisle gelecek arasında sadece duz bir cizgi arkanda bırakacağın bir gecmisin ulasmak istedigin bir gelecegin karar vermen gerekiyordu gecmisinde takilimi kalacaktın yoksa gelecege dogru ilerlicekmiydin neyi neden geride birakacaktı neye neden ulasmak isteyecekti insanoğlu gidilecek yol yasanacak hayat gerceklesecek onca hayal varken karar vermek gerekiyordu iste hayatınla hayalin Arasinda aslinda basitti secenekler sen olmakmıydı onemli olan yoksa sen kalabilmek mi?
2 İnsan hayatına bir renk eklemeli bence gökyüzünün mavisi , doğanın yeşili, gecenin siyahı veya güneşin sarısı gibi bir renk anlatmalı doğrun ile yanlışın ile bir hayal kurmalı insan toz pembe hayatlar için gününü aydınlatan beyazlar hayatini karartan siyahlar gibi bir renk ifade etmeli gulusunun mâsumiyetini gözündeki ışıltıyı seni anlatmalı her renk götürdüklerinin yanında kazandıklarına şükredercesine...
4 Unutacağım diye söz vermişti çocuk kendine. Unutmam gerek diye diye hatırlatıyordu oysaki herseyi yeniden, gün bitiyor gece oluyordu gece denildiğinde yıldızlar cağrışıyordu millete bana ise seni hatırlarlatıyordu yıldızlar. Gece bitiyor yıldızlar kayboluyordu yeni bir gün güneş ile aralanıyordu kaybolan yıldızlar mıydı yoksa ben mi diye düşünmeye koyuluyordu çocuk her yeni güne yeni insanlar uyanıyordu, Uyandıkları günden birşeyler öğrenircesine, kaydettiklerini geri getirecekmişcesine...