0 Bugün yine içimi döküyorum, bir insana dökmektense burayı tercih ediyorum okuyan bir kaç kişi belki tanımadan duygudaşlık kurar. İçim buruk ne istediğimi nereye gideceğimi bilmeden yaşıyorum, kafayı da yemiş olabilirim. Çünkü bu kadar kişiliksiz yalaka tükürdüğünü yalayan insanlar arasında aklı selim kalmak neredeyse imkansız. Ya insan olmak vicdanınızla davranmak çok mu zor bu kadar eğilip bükülmeye manevıyata bu kadar saygısızlık bu kadar kolay mı. Ama galiba toplum olarak yapılmaması gereken ne varsa hepsine alıştık, yalan, tecavüz, istiamar. Yazık. Birde sayfada iş arayan insanları akakasız gereksiz kadın bedenını metalaştıran zihniyet keşke yok olsanı. Bu kadar meraklıysanı kardeşinizi ablanızı annenizi çalıstırın. Yazık insanların zaafları ile uğraşmayın

0 Hani bir sessizlik olur ya, ortamın sessizliği değil gidenin sessizliği bu sessizliğe alışmak neredeyse imkansız geliyor bana. Zaman diyorlar neyin zamanı. Ya benim ömrümden geçen o kadar zamanın muhasebesini kim yapacak. Yaşamak isteyipte yaşamadığım onca şeyi tekrar nasıl aynı yaşta yaşayacağım. Siz siz olun tek başınıza mutlu olun , kimse ile mutlu olmayı planlamayın çünkü hayatınız vaktiniz çok kıymetli başkasıyla paylaşmayın. Ya ben ömründen en kıymetli zamanı verdim. Bencil olmayın kendi yaşamınıza.

0 Her tarafımı ölüm sarmış gibi, sanki her an ölecekmişim gibi bir his var içimde. Aşırı duygusal ve metal bşr yorgunluğum var anlamlandıramıyorum, sebebi yaşantılar evet anlayabiliyorum ama bir türlü yalnızlığımdan kurtulamadım. Yalnızlık derken yanlış anlamayın kendi kafamda soyut yalnızlıktan bahsediyorum. Bu duvarları nasıl yıkacağım bilmiyorum gökyüzünü soluksuz izlemek istiyorum, güneş ile ayın yer değiştiği vakitte huzurla çay içmek istiyorum. En basiti insana güvenmek istiyorum.

0 Tepkisiz kalınca, yoruldum sanıyor insan. Sonra düşününce fark ediyor ki, o gücü ve enerjiyi daha güzel başka şeyler için harcıyormuş. Aslında ardına bakmamayı öğrenmiş.

0 Yalnızım ve bu beni çok korkutuyor. Bütün insanlardan soyutladım kendimi sanki dünyaya kazık yemeye, aldatılmaya kullanılmaya gelmişim. İnsanız inanıyoruz, güveniyoruz, kendimiz gibi görüyoruz ama sonuç aynı. Ben her defasında aynı şeyi yaşamak zorundamıyım. İnsan olmak o duygudaşlığı hissetmek çok mu zor. Neden bu kadar kıymetli maneviyata zarar veriyorsunuz. Kötü davranınca baş tacı ediliyor insanlar ama ben sabrediyorum insanlığımdan ödün vermiyorum hala umudum var anlayan biri çıkar elbet.

3 Sigaraya 2 lira zam gelmiş ama bence yetersiz. Böyle bir 30 lira felan zam getirin ki insanlar daha değerli bir sigara içsin, yada içmesin.😊😊

0 Dünyadaki tüm insanları bir kenara itip, sadece içlerinden biriyle yetinebilmek. Sanırım dünyanın en güzel şeyi.

0 "İlla insanları sevmek zorunda değilsiniz. Hayvanları sevin, çocukları sevin, kitapları sevin, güneşi sevin, geceyi sevin. İnsan hariç her şeyi sevin çünkü insan dışında hiçbir şey size zarar vermez."

0 Bazen o kadar korkuyorum ki çoktan vazgeçtiğim bir şey bir gün karşıma çıkar da hiç düşünmeden yine bir umudun peşine takılır sürüklenirim diye.

2 “Dopamin, beyindeki ödül merkezini uyaran maddelerdendir. Kimisi çok pahalı bir rezidans alarak; kimisi de beş liralık çift lavaş dürüm yiyerek dopamini salgılar. Dopamin aynı dopamin. Yani mutluluk sizinle ilgili bir kavramdır, sahip olduklarınızla ilgili bir kavram değil...”.