Selamaleykum, Hepimizin Allah korkusu var. Ben Allah'tan çok korkarım. Öyle yetiştirdim kendimi. Hatalarımız var. Olması gerek diye düşünüyorum. Yazacağım konu kimisi için hata benim için ise doğruyu öğrenme nedenim. 4 Yıl boyunca bi insanı sevdim. Allah adına sevdim. Sevdiğim insan tarafından kandırıldım. İdea gibi birşey. Hayatıma kimse girmedi. Bir insanın ilki olma macerası oldu onun için. Ondan başkasını sevmedim. Ne kadar da kandırılsa da ukte bırakıyorlar insana. Bir başkasını hayatıma almama nedenim güvensizlik değil. Ben başkasının bana yaptığı hatadan dolayı güvenilmemezlik yapamam. Onlar güvenmeyi öğretmenleri gerekir. Benim değil, başkalarını mutlu etmek için yaşıyorum. Açıkçası o insanı sevdiğim için utanıyorum. Allahtan sonra da kendimden aklımda hala kaldığı için bazen sevmeye, Allah adıyla niyet ettiğim için böyle diyorum. Bazen de sen kendini kandırıyorsun diyorum. O insanın hala Bingöl 'de yaşadığını öğrendim. Buraya yazdım sizler de okudunuz gözleriniz yorulmuştur. Hakkınızı helal edin 😊Sizden dua isteyeceğim. O insan hayatıma kalıcı bir rahatsızlık bırakmış başkasını mutlu etmeye çalışırken kendi acımı görmemezlikten gelmişim. O insana dua ediyorum. Onu tanımama neden olduğu için. Sizler de bana etseniz bu hayırlı ay da. Şimdiden Allah razı olsun burdan okuyacaksa eğer o, senden de razı olsun Allah. Böyle yarım bıraktığın için...