0 3 senedir sevdigim biri var. Bir birimize uzak şehirlerdeyiz. 3 senede tek 1 defa gördük birbirimizi. Yüz yüze ailem yabancı olduğu için istemiyor ama benim ona, onunda bana karşı sevgisi saygısı, güveni, sonsuz. Kaç defa ailem istemiyor diye vazgeçmek istedim ama ne o benden ne de ben ondan vazgeçebiliyorum. Onu bırakmamam için bana yalvardı. Oturup ağlıyodu. Sevdigimden vageçemiyorum onu çok seviyorum. Sadece dua ediyorum. Rabbim hayırlısı olsun diye. Konuşuyoruz şuan. Ailem istesin diye uğraşıyoruz ama ailem hiç yanaşmıyor. Zor bi durum içinde olduğum şey ama şunu söyleyebilirim. Bir erkek mesafelere rağmen de sevebilmeli bir kadını ve bir kadın mesafelere rağmen de ait olabilmeli sevdigi adama. Bunu yan yanayken bile beceremeyen insanlar var. Sevginin, sevmenin yüceliğini basitleştiren insanlar var. İnsan yaşamadan anlayamıyor birşeylerin kıymetini. Bence kıymeti bilinmeli bazı şeylerin ve sevmeyi nereden olursa olsun becerebilmeli insanlar.