0 Bu hayatta ihtimal vermediğin kişiyi gün geliyor çok seviyorsun her şeyiyle sesiyle, kokusuyla, huyuyla, suyuyla hatta tepki verirken yüzünde oluşan tüm mimikleriyle ezberliyorsun can özün belliyorsun sonra bu bakıyorsun ki karşındaki insan kıymet bilmez hale geliyor sanki onu hiç tanımamışsın gibi önce sabredip düzelir diyosun Umud ediyorsun. Boşa olduğunu anlayınca vazgeciyorsun ONDAN ama sevmekten vazgecemiyorsun vazgeçmek içinden gelmiyor çünkü uzaktan izlemeye başlıyorsun onun haberi olmaksızın zaman zaman mutluluğuna şahid oluyorsun zaman zaman acı cekisine zaman zaman ne kadar kötü bir insan oluşuna ama izliyorsun Sadece elinden izlemek geliyor çünkü ne vazgecebiliyosun bu sevdadan ne koşup sarilabiliyosun....