0 Bu yaz birisiyle tanıştım. O konuşurken ne anlattığını değil de ses tonunu dinlerdim. Sonra sevgili olmak istedi vs kendimi bir anda sevgili durumunda buldum. Çünkü bir şeylerin hızlı gelişmesi beni korkuttu önceden sezmişim gibi. Sonra vardır bir hayır dedim. Her şey iyidi güzeldi beni evime yolcu etti. Hiç bırakmayacağım seni kim ne söylerse söylesin dedi. Eve gittikten 15 gün sonra bir iki tartışmada bitti. Üç gün boyunca ne yedim ne içtim doğru dürüst. Aileme yardım ederken bile ağlıyordum sezdirmeden. Toparlanamam sandım ama şu an çok şükür iyiyim. Çünkü zorundayım. Hayat kimseden ibaret değil. Lütfen karşınızdakinin hayatına girmek istiyorsanız bunu yapmayın. Çünkü ben kimsenin hayatına girip de umutlarıyla oynamadım. Bu hayatta "ölüm var" unutmayın bunu. Bir de seviyorum diye gurursuzluk yapıp peşinden koşmayın kimsenin ben bitti dediğinde koşmadım gurursuz gibi. Allah'ın bir kulu sonuçta kimseyi üstün görmeyin kendinizden.