0 _Neredeyse yirmi yedisine  geldim bu hayatın.
Beynim kuruyor, zayıfladım, ihtiyarladım,çirkinleştim, hiçbir umut belirtisi yok..! Hiç yok!
Gerçek hayattan, o güzel hayattan gün geçtikçe uzaklaşıyorum, bir uçuruma yaklaşıyorum her gün.
Umutsuzluk içindeyim.
Niye yaşıyorum, niye kendimi öldürmedim daha önce bilmiyorum. Ama şunu biliyorum ki. Hangi yaşta ölürsek ölelim, tamamlanmamış cumlelerimiz olacak..

Dip Not;

İntiharı düşünen birisinin tehlikeli yanı bunu düşünüp yapmamasıdır. intihar iradesizliktir.. “yenik düşülecek tek zaferdir.” asıl yapılması gereken kaçmak değil... yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi ve kaybı yaşayıp diplerden çıkış yolunu aramaktır. bunun sonrasında o dibe şefkat, nezaket ve anlayış doldurmalı. güzel insanlar bir seferde ortaya çıkmaz zamanla bir heykel misali yontularak oluşurlar.