1 İçerisinde bulunduğum kasırgalar beni günden güne mahvediyor. Gün geçtikçe ne kadar yorulduğumu herşeyden bıktığımı daha çok hissediyorum. Bu şehirde de yapamıyorum burdan başka bi yerde de yapamıyorum. Koca dünya bana o kadar dar geliyor ki saatlerce koşarak ağlamak istiyorum. Sebebini bilmiyorum ama sabahlara kadar iliklerime kadar üşümek istiyorum. Yalnızken daha mutluyum. Kendimi mutlu edebiliyorum saçma sapan şeyler yapıyorum. Mesela bunu başkasına anlatınca sen delirdin mi diyorlar. Bilmem belki de artık delirmek istiyorum. Kimseye ihtiyaç duymadan mutlu edebiliyorsam kendimi ne mutlu bana. Konudan konuya atılıyorum kusura bakmayın. Bi karmaşanın içerisindeyim dediğim gibi. Lütfen ya herkes herkese iyi davransa kimse kimseye karşı kötü niyetle yaklaşmasa nolur sanki? Cebinize günlük 10 tane şeker koyun illa kaç tane küçük çocuk görürsünüz verin ya o kadar mahsum bi şekilde mutlu oluyorlar ya. Bazen o mutluluk gözlerinizin mahsum bi şekilde yaşamasına sebep olcak inan ki çok güzel bi duygu. Siz de yapın nolcak? Çikolata alın ya yoldan geçen birine ikram edin bayan olsun erkek olsun içinizde bişey kalmasın. Yürüyor musunz o an bağırmak mı istiyorsunuz bağırın ya koşmak mı istiyorsunuz koşun ya sürekli birşeylerden çekinip yapamadığımız içindir belki bu bıkmışlığımız. Şimdi belki çok güzel düşüncelere sahip olan insanlar da olacak. Aksi de. Saygı duyarım sonuçta hepimiz insanız yani kalın sağlıcakla...