0 Merhabalar . O kadar saçma ki bunları buraya yazmam ama çok yalnızım . İki kelam edeceğim hiç kimse yok etrafımda. Yalnızlık bir zamanlar tetcihimken şimdilerde mecbur bırakılıyorum. O kadar çok çabalar sarf ettiğimi anlatamam . İyi bir insan olmaya çalıştım hep kırıldım dağıldım ama hep karşımdakine gülüşlerimi eksik etmedim . Kim yardım istedi ise hep yanında oldum . Şimdi bakıyorum da yaptıklarımı başkalarından göremiyorum. Elbette karşılık beklemeden yaptım ama hani dostluk böyleydi ben herkese dost olmuşken neden 1 tane dostum yokmuş. Yoruldum çook yoruldum kırılmaktan , üzülmekten ağlamaktan çok yoruldum .