0 Öğretmenim. Entelektüel biriyim. Okumayı seviyorum. Çoğu zaman yalnızlığımla mutluyum. Yaşım da genç. Ama yaşıtlarıma bakınca cidden kendimi sorguluyorum nerede yanlış yapıyorum diye. Bir ben mutsuzum sanki. Sanmıyorum ki yanımda biri yok diye bu mutsuzluk. Ruhum mizacım hâlâ çocuk. Ama bu ara ara gelen mutsuzluk hissiyatı mahvediyor beni. Cafe cafe dolaşarak mı mutlu oluyorsunuz?