0 Ortalık tamamen kararmış sokak lambaları yanmıştı derin bir nefes aldım ağır ağır yürüdüm işte yine ve yine yalnızdım yapayalnız acı bir tebessüm doğdu yüzümde içleri katran karasına boyananların hiçbiri yoktu artık yanımda omuzlarımdan yük kalkmış gibi hafiflemiş olmama mı sevinsem yoksa yalnızlığın içinde kaybolduğuma mı üzülsem bilemiyorum şimdi kaldırım taşına çöktüm bana yoldaşlık eden tek şeyi sigaramı çıkarttım ve yalnızlığıma aydınlık getiren çakmağımla usulca yaktım kifayetsiz kalmış kelimelerin ağına düşmüş haldeyim yardım dileniyorum 🌼🌙 🤞