0 O kadar çok seviyoruz ki hiç bir kötü huyu yakıştıramıyoruz, nolur öyle biri çıkmasın, doğru olmasın diye dua ediyoruz. Fakat maalesef ne kadar konduramadığımız şey varsa onda ortaya çıkıyor. Geriye dönüp baktığımızda iyi güzel tüm anıların aslında yalan olduğunu görüyoruz. Sadece nefsi için seninle beraber olduğunu, bütün verilen sözlerin aslında sadece seni kandırmak üzerine olduğunu görüyoruz. Hangisi en kötüsü bilemiyorum, kandırılmışlığın yüzüne karşı hakaret ederek söylenmesi mi yoksa sonrasında ki onda o hakaretin zerre pişmanlığının görülmemesi mi?
Ve sen gerçekten hayatımda karşılaştığım en büyük yalancısın. Terkederken, kucağıma bir kucak dolusu kor bıraktın. Kül olmamı da zevkle izledin.