11 Arkadaşlar üzülmez.
Ögretmediler mi size?
Şuan içimde büyüttüğüm bir kelebeğin kanadını koparttılar ve ben de sadece izledim gibiyim. Hayatı çok mu fazla önemsiyorum bilmiyorum ama insanların canımı sıkmalarına izin veriyorum. Bu da hayatı değil onları ciddiye aldığımı gösterir sanırım. Hani beynimde garip bir paradoks var ve ben işin içinden çıkamıyorum. Insanlara değer veriyorum kendi çapımda fakat sevgili arkilerden bu değeri göremiyorum. Diyorum ki senin verdiğin değeri alamıyorsan uzaklaş yorma o tatlı beynini kalbini ama öte yandan bakıyorum ki bu arkadaşları olduğu gibi kabul etmeliyim. Müslüman olmak ve insan olmak hele de onlardan farklı olmak bunu gerektirir.
Ama sevgili arkadaşlarım. Şu kadar çekirdek kabuğu kadar şeylerle mutlu olup meteor boşluğunu dolduracak şeylerle bile agresif hal almayan umursamayan biriyim. Beni üzmeyin...