0 Nurullah GENÇ "Rüveyda" isimli bir şiirinde, şiir boyunca içinde zamansız, mekansız nefese doğru koşan alaca bir attan bahsediyor. Şiirin son kıtasındaysa insanı paramparça ediyor "At vuruldu, içim paramparça Rüveyda..." Necip Fazıl da bir şiirine şöyle başlıyor: " Seni dağladılar değil mi kalbim, için su dolu kabarcık.." Gelelim Cahit ZARİFOĞLU'na. O da diyor ki; " Güzel günler çabuk geçer, içimiz hep bir hoşça kal ülkesi..." Nazım HİKMET bence son noktayı koyuyor burada " Bence şimdi sen de herkes gibisin.." diyor. Şiire meraklı olan insanların melankolik olmaması bence bir mucize, çünkü tüm güzel tüm şiirler hüzünlü, velhasıl biz bir gün de böyle olmadık. İçimizde eteğini toplamış bir dağın küskünlüğü var. Öyle her baharda çiçek açamıyoruz..
