0 İyi bir insan olmak için elimden geleni yapıyorum.kimseyi kırmamak için içime attiklarimdan içim harebeye döndü . Ama yinede kimse üzülmesin diye o harebenin içinde kendimle savaşlar verip güçlü bir imaj sergiliyorum. Bunca yaptığım şey kimsenin görmediği yada görmek istemedigi fedakarlıklar. Ben bunların lafını bile yapmıyorum çünkü her zaman herkes kendine yakışanı yapar düşüncesi var ama ben bunları yaptıkça sanki bunlar benim gorevimmis gibi bana zimmettiriyorlar. Ve anladım ki bu dünyada iyi biri olmak en zor şey çünkü herzaman herşeyin daha fazlasını istiyorlar . Ve bu dünya hassas kalpler için yaşanacak bir yer değil yaaa. Ve artık çok kırıldım hatta paramparça oldum desem yeridir . Zaman herşeyi hal eder lafı kesinlikle yalan zaman hicbirsey hal etmiyor daha kötü bir umutsuzluğa sürüklüyor insanı ve bir zamandan sonra herkese olan inancını hayata olan yaşama sevincini vurdum duymaz yapıyor. İnsan hicbirseyi unutmaz sadece alışır ve artık içi ölmüş birine dönüyorsunuz dışarıdan nasıl konuştuklarını nasıl gördüklerini umursamiyorsunuz bile . Ve zamanla sadece acılarınla yaşamaya alisiyorsunuz...