0 Ey nacizane yüreğinden içime mevsimler estiren bahar gülüşlü yarim...
Neyin var böyle? Kirpiklerin kaşlarına muhallif. Kanatların yorgun bir meleği andırıyor.
Bakışların ilim ilim parçalıyor yüreğimi.
Ah şu yine iki büklüm sen olan hislerim; sessizliğine yazılan harflere sarılmışlar sanki, sen olamadan ayrı yazılacaklarmış gibi...