19 Herkese merhabalar... Kısa bir zaman önce bir daha itirafa yazmam dedim anlık bir sinirle çünkü çok ağır ithamlarda bulundular.. Evet ben kendimden eminim,ama insanları anlamak zor.. Bu kadar kötü kalpli olmak zorundalar mı? Neyse umursamıyorum herkesin kötülüğü de iyiliği de kendinedir😉 ..... Buraya yazıyorum çünkü burada kim olduğum bilinmiyor.. yani içimdekileri çekinmeden yazabiliyorum.. Yani bir arayış içinde değilim bunu paylaşımlarımdan da kolayca anlayabilirsiniz. Yani yine buralardayım ben😂😂 Bu arada unutmadan o güzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim 💕
19 İnsan en büyük savaşı kendi içinde verir.. Öyle zamanlar olur ki kalbi ile beyni arasında sıkışıp kalır. Ne mantığını ne de kalbinin sesini dinleyebilir. İşte bu durum, çok berbat bir şey.. Vazgeçmeli mi insan sahiden? Bazen kesinlikle vazgeçmek gerek. Ne kadar acıtsa da, üzse de,kırsa da vazgeçmek gerek bazen.. Eğer birinin verdiği acı huzurdan çoksa, güldürdüğünden çok ağlatıyorsa, ihtiyacın olduğu zamanların çoğunda yanında yoksa vazgeçmek gerekir o zaman. Çünkü bunun bir sonu yoktur. Bir sonu varsa bile mutlu son değildir. O yüzden yolun sonunda mahvolmaktansa yol ortasında vazgeçmek en iyisidir.
