4 Küçük bir pencere Büyük bir cadde Ufak bir sandalye Bak! Şimdi hazırım seni beklemeye Sürebilir artık seni beklemek senelerce Seni bekleyişin mutluluğu içimde, Yüzlerce sûret geçiyor önümden Kimisi sinirli, kimisi endişeli, kimisi bıkkın Mutsuz olanı gördüm, günde yüzlerce Mutlu olana rast gelmedim İçimde biraz, endişe: Acaba ben nasıl görününüyorum?
Küçük bir pencere Büyük bir cadde Ufak bir sandalye Bak! şimdi hazırım seni beklemeye.
6 Dön dersem dönme, üzerim ben seni Hem ben beni bile üzüyorum. Kendimi sevmem ben biliyorsun, Seni seviyorum, ama dönme! Bir gün ağlayacak olsam karşında, sakın yumuşama, İt beni, üzdün beni de! vur bana, Sert bak bana, hiç görmedim ama, sinirlenerek bak! Söv bana, ama dönme! Üzerim seni! -MR. CASANOVA
2 Mesela ben bir kadın sevsem, Öyle laftan değil gerçekten sevsem, Gidişi ile bir erkeğe yakıştıramadığınız şekilde ağlardım, Duvarları yumruklardım, ellerim kandan görünmeyecek hale gelene kadar. Susardım, kaçardım herkesten, ben insalardan kaçardım, İnsanlıktan utanır, insanlıktan çıkardım! -MR CASANOVA!
4 Van Gogh kendini kalbinden vurdu. Mermiyi çıkaracak bir doktor olmadığı için onu öylece bıraktılar. O da pipo içerek ölmeyi bekledi, 2 günün ardından, enfeksiyondan dolayı hayatını kaybetti. 37 yaşındaydı ve son cümlesi "Mutsuzluk sonsuza dek sürecek" oldu. "Mutsuzluk sonsuza dek sürecek."
2 Aslında hepiniz tanırsinız beni, Sen hariç. Bir gorse sever herkes beni, sen hariç. Aslında gectiginiz her sokakta burnunuzda Benim kokum var, senin burnun hariç. Duyduğunuz her ses benim sesim, senin duyduğun hariç. dokunduğunuz her tende biraz ben varim, senin tenin hariç. Aslında hepiniz insansiniz, Ben hariç! ben insanüstüyüm!
