0 Çok oldu şu gözlerim nemleneli Kalk çay koy da bir demlenelim Anlatacağım o kadar şey vardı Kime anlatayım şimdi, ellere mi? Nasıl anlayacak, sen gibi birisi? lşık kaynağısın, sen ki bir irisin Nasıl anlatacak, ben gibi birisi? Yâr sen benim yüreğimin dilisin Çıktığım her noktadan inişim Heyecanımın kısraklara binişi Sen, hay al dünyama sinişim Yeniden kendime gelişimsin Kendimi sokaklardan toplayışım Beklediğim fırtınanın kopmayışı Aşımsın; tattıkça tok, mayışır Yâr ev imsin, alevim; korkma ısın Senin hâlâ mutlu olma şansın varken Kaç kurtar kendini yâr senin için erken Altında kaldım, duv arlarımı yıkarken Bir bardak su bırak başucuma çıkarken Sen beni bilirsin, ölsem de dönmem Sözümü yemem, bend e ölsen de gömmem Seninle ne yapacağımı bilmiyorum Kayboldum ardında, en az ından yön ver Zamanında sevdin beni, şi mdi mutlu et Sevdik ama mutlu olmayı unuttuk hep İstediğin her şeyi bulur buluştururum Ama benden bunu isteme; umut bu, tek Dert çölünde dipsiz su kuyusu Canım çıktı, çıkmay an huyumsun Sert görüntünle yüreğin uyumsuz Canım çekti, çıkıp gelsen huysuzum Rahat uyu, hakkını ver duygusuzluğun Sensiz uyuduğumdandır uykusuzluğum Bir gün bu dert evine uykusuz buyur Gör bakalım gerçekten duygusuz muyum? Yeniden sev bakayım, nasıl seviyorsun Beni sensiz bırakma, s eni yolsuz Ay ışığım sabrımı mı deniyorsun? Gelme! Zaten görmezden geliyorsun #canfeza-dem
11 Bize hiçbir şey yapmadılar. Sadece bizi en mutlak anlamdaki hiçliğin içerisine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.
13 Verdiğin değeri görememen büyük nankörlük değil mi? Peki insanlar neden değer bilmez ki? Herşey o kadar garip ki.. Tutunacak bir şey aramamız çok saçma!
