8 Ağlarken sesin çıkmasın diye, tuttuğun nefeste boğulup ölmek istersin ya bazen... Öyle işte..... Ve şunu da unutmayın Beyler Bayanlar ne zaman pişman olursunuz biliyor musunuz ?? Sizin yarım bıraktıklarınızı başkalarının tamamladığını gördüğünüz de !!!!
14 Sakın üzgünüm deme! Beni daha da zavallı yapıyorsun. Hemen beni öldürüp git! Benim için sorun değil. Son kez bana bak ve sanki hiçbir şey olmamış gibi gülümse ki seni özlediğimde hatırlıyabileyim. Tüm yüzünü hafızama kazıyabileyim. Gitmene izin vermeyen bencilliğim, seni tutsak bir saplantıya dönüştürdü. Yoksa benim yüzümden incindin mi? Özür dilerim sevgilim. Senin sadece beni gören o bazen yeşil bazende ela olan gözlerini, senin tatlı kokunu alan o burnunu, senin gözlerini, burnunu, dudaklarını... Bana dokunan her yerini... En ufak dokunuşlarını bile her an özlüyorum. Hemde çok. Sen benim en büyük saplantımsın. Benden kurtuluşun asla olmayacak. Ben seni unutmak için sevmedim. Bunu hayatındaki hiç birşey değiştiremez.
6 özledim seni… ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir. beynimi uyuşturuyor özlemin… çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zamandır içimi ısıttığını yeni yeni anlıyorum Yokluğun, Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp mütemadiyen bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları aksamları her isi bir kenara koyup seninle baş başa konuşmaları özlüyorum; yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü… Nasılda serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak bir çift kısık gözle kendini ellerimin okşayışına bırakırken Gitmeni asla istemediğim halde buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları söylemeden ”git artık” demek ”beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa” demek sana nede zor seni görmemek ve belki yıllar sonra karsılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden… yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek….
6 Çok yoruldum artık. Hemde çok. Hep bir olumsuzluk karşısında tek başımayım. Kendimle savaşlarımın sonu yok. Hep çelişkiler içindeyim. Hep yenilgi hep mağlubiyet. O kadar çok sıkıldım ki. Sadece aşktan sevgiden değil.. Sevip sevilmemek ayrı.. Ama tüm hayatımdaki eksilerden bunaldım artık. Hiç birşey için gücüm yok takatim yok. Yalnızlık da sıktı. Yanımda hissetmek istiyorum birilerini. Şöyle ağladığımda gözyaşımı omzuna silebiliceğim birileri. Gece yastığa başımı koyduğumda gözyaşıyla değil de yüzümdeki tebessümle uyumayı. O kadar çok istiyorum ki bunları. Yüreğim yorgun. Halsiz. Bitkin. Hep yarıda bırakılmışlık hep çaresizlik. Hayat ve yaşanılanlar, en azından yaşadıklarım o kadar yıprattı ki beni. Her defasında ömrümden ömür gitti. Kimsede bilmedi. Kimseler bilmedi ne çektiğimi. Neden ağladığımı. Önceden korkuyordum şimdi ise bir şey hissetmiyorum hayata. Yoruldum. Tükendim bittim. Kendime bile kalmadı ben. Kim bilir belki de hayatımdaki tüm artılar gittiğinden! Sizde öyle hissetmiyor musunuz??? Bir tek ben mi böyleyim??
6 MYO ve FELSEFE sizi kendinize davet ediyorum.. Ya bi yeter da😂😂. Yani madem bu kadar iyisiniz biz neden görmüyoruz. Bazen ciddi ciddi düşünüyorum acaba başka bi üniversitede miyim? Kendi kendinize itiraf atmaktan vazgeçin bi yeterin da!!! Hani diyosunuz ya seni araştırdım bilmem nerelisin adın falan filan.... Madem bukadar bilgiye erişim gücünüz var lütfen bunu başka yerlerde değerlendirin yeminle bu azmi derslerde gösterseydiniz şu an üstün zekalılar olurdunuz 😝😋😂😂...
6 Siz hiç çok özlediniz mi? Ben özledim mesela... Çok demekte yetersiz. Her gün özledim, her gece özledim. Hiç sıkılmadan hiç usanmadan özledim. Özlemekten bıkmadım hiç. Sabah gördüm, akşam özledim. Ve sevdim ben. Hem sevdim hem özledim...
