3 Ela gözlerime dağılmış hissizliğim kamçılıyordu hiç acımadan. Bu sabah dinç uyandım bir miktar. Bir kaç haftanın birikmişliğinin üstesinden geldiğimi düşünüyorum. Günler ne kadar zahmetli geçse de pes etmeyi öğretmediler işte bana. Sevdiğim insana saksıda çiçek götüremedim ben hiç, solar da üzülür diye. Öldürmeyi tercih ettim. O güzel papatyanın boynunu koparıp sevdiğime götürdüm. Katil bendim, katilin mutlu ettiği koca bir kırgınlık. Çarpma işlemindeki sıfır gibiyim bu aralar sonucum hep sıfıra eşit gittikçe de sıfırlanıyorum. Başka bir ruh haline bürünüyor az buçuk değişiyorum. Bir şekilde alışabildim bir çok şeye. Bağlı olduğum halatı koparıp özgürlüğüme kızgın kızgın yürürken... Kendi kurduğum oyunumda ilk sobelenen ben oldum. Dengemi kaybettim ve biraz yoruldum sanırım. Şimdi mesafelere kafa tutuyorum. Mesafe insanı olmama rağmen...