0 Çok oldu şu gözlerim nemleneli Kalk çay koy da bir demlenelim
Anlatacağım o kadar şey vardı Kime anlatayım şimdi, ellere mi?
Nasıl anlayacak, sen gibi birisi?
lşık kaynağısın, sen ki bir irisin Nasıl anlatacak, ben gibi birisi?
Yâr sen benim yüreğimin dilisin Çıktığım her noktadan inişim
Heyecanımın kısraklara binişi Sen, hay
al dünyama sinişim Yeniden kendime gelişimsin Kendimi sokaklardan
toplayışım Beklediğim fırtınanın
kopmayışı Aşımsın; tattıkça tok, mayışır Yâr ev
imsin, alevim; korkma ısın Senin hâlâ mutlu olma şansın varken Kaç
kurtar kendini yâr senin için erken Altında kaldım, duv
arlarımı yıkarken Bir bardak su bırak başucuma çıkarken Sen beni
bilirsin, ölsem de dönmem Sözümü yemem, bend
e ölsen de gömmem Seninle ne
yapacağımı bilmiyorum Kayboldum ardında, en az
ından yön ver Zamanında sevdin beni, şi
mdi mutlu et Sevdik ama mutlu olmayı unuttuk hep İstediğin her şeyi
bulur buluştururum Ama benden bunu isteme; umut bu,
tek Dert çölünde dipsiz su kuyusu Canım çıktı, çıkmay
an huyumsun Sert görüntünle yüreğin uyumsuz Canım çekti, çıkıp
gelsen huysuzum Rahat uyu,
hakkını ver duygusuzluğun Sensiz uyuduğumdandır uykusuzluğum Bir
gün bu dert evine uykusuz buyur Gör bakalım gerçekten duygusuz muyum?
Yeniden sev bakayım,
nasıl seviyorsun Beni sensiz bırakma, s
eni yolsuz Ay ışığım sabrımı mı deniyorsun?
Gelme!
Zaten görmezden geliyorsun
#canfeza-dem