0 Anladım ki
Zaman denen şey koskocaman bir lokmaymış yutulamayan
Ve ben bakmıyorum artık bardağın dolu tarafına boş tarafına
Becerebilirsem sadece su içiyorum boğazımda yudum yudum kalmazsa
Hani aslında suç benim de değildi
O şiir kokan bakışlarında idi
Hangi şair yazmaz ki seni zaten yazmayan şairin kalemi kırılır
Gerçi seni mısra mısra yazmaya hangi kalem yeterdi ki
Sen bitmeyen bir şiir sonu gelmeyen bir roman kurmakla bitmeyen bir hayal ve yaşamakla tükenmeyen bir hayatsın ben çok iyi bilirim
Bu yüzdendir gözlerine esir düşüp saçlarında can verdiğim çok iyi bilirim
Gittiğin gün bende bitmiştim aslında hayat son bulmuştu dünyam da
Sanki aldığım nefesmişsin soluduğum havaymışsında ben bilmiyormuşum
Öyle sanmıştım koyun gözlü
Bak artık sana koyun gözlüM demiyorum koyun gözlü diyorum
Çünkü sen başkalarına bambaşkalarına ait oldun yabancı tenlerde aynı beden oldun
Geri gelmeyi istiyormuşsun söylesene koyun gözlü nasıl gel derim başkalarının kokusu üzerine sindikten sonra
Bak sende iyi bilirsin beni iyi dinle şimdi bunlar sana son söz son kelimeler
Ben bilinmeyen bir meçhulün şairi unutma şunu hiç kimse unutmasın
Şairler her gün ağlasada bir damla göz yaşı dökmeden
Her gün ölsede yaşamak pahasına
Asla yenilmezler sevdalarına gururu pahasına
Ve dimdik yaşarlar kahpe insanların yaptığı kahpelikler pahasına
Sadece şunu
UNUTMA UNUTULACAKSIN SEN
HATIRLANMAMA PAHASINA
Rumuz: bilinmeyen bir meçhulün şairi