0 Benim şu ana kadar bazı konularda şansım yaver gitti bazende kötü gitti. Ama sevda meselesinde kötü gitti. Ömrüm de iki kişiyi çok sevdim. Bunlardan biri de geçen sene ikinci dönem oldu. Kendisini gönülden sevdim. Ona verdiğim değeri ancak aileme verdiğim değerle bir tuttum. Kendisi ise beni sevmiyordu. Ben de herşey'e rağmen bir gün beni sever umuduyla kendisi ile arkadaş oldum. Kendisi bana karşı alakasız olmasına rağmen ben onu seviyordum ve her derdini dinliyordum fakat kendisi ise benim her derdime olur böyle şeyler deyip geçerdi. Whatsapp ta konuşurken onun alışkanlıklarını dahi almıştım. Ben kendisini o kadar çok seviyordum ki arkadaş olmak için vermiş olduğum sözü her daim tuttum. Fakat kendisi çok yakın bir zamanda arkadaşlığımızı bitirdi. Bunu yaparken de beni dinlemeden yaptı. Kendisini sevmemin değerini beni sevmemesiyle ödetti. Kendisine ulaşmak için elimden geleni yaptım fakat beni her seferinde dinlemedi. Sen beni dinlemedin eğer görürsen bu yazıyı benim kalbime kendi ömrüne yazık ettin. Çünkü bu kalp senden sonra kimseyi tam sevmeyecek kırılma korkusundan. Kendine yazık ettin çünkü kimse artık seni benim gibi sevmeyecek. Sevmedin keşke kırmasaydın, dinleseydin, değer verseydin.