0 Ben aşkın ve ümitsizliğin zalim pençesine kapılmış bı çare sen benim ümitsiz aşkımın ilahı şimdi ne kadar uzakta yız bir birimizden sen belki aşkımızı hatırlarsın hayal meyal ama yarım saatler saatleri günler ayları aylar yılları kovalasada aşkımızın hatırası ilk günkü tazeligiyle bende şimdi hayal ediyorum irade kuvvetim göçük sanki başka alemdeyim gözlerim hala ıslak, yüreğim rutubetli çekincelerim set çekiyordu aşkımıza nihayet gelmişti o mesut gün dolaşırken patikada belki o an dünyanın en mesut veya bahtsızıydık gelecekten bı haber bugün sadece puslu bir hayal bunlar şimdi sen sonsuz bir hayata bense yaşamak denen cehennemin kucağında gecelerim uykusuz , gunduzlerim sonsuz karanlıklarda unutmak istiyorum seni unutamıyorum mecburum eski aleme dönmeye hatıraları yaşamak için İçkimden bir yudum alıyorum dünyadan, dünyamdan çıkıyorum az sonra kendi dunyama dönerim bir nefes daha alırsam kendimi prens seni prenses olarak görürüm bunlara isyan etmiyorum yanlızlığıma ve senin ruhuna Vedaların zamansızlığına lanet ediyorum ne kadar insafsız ve aceleciymişsin sen .