2 Kütüphaneye gelip ders çalışıyorsunuz anladık. Peki bıraktığınız eşyalar neyin nesi ? Masada eşyalar 1 2 saat kalıyor. Ne gelen var ne giden. Bu yaptığınız kul hakkından başka hiç bir şey değil. Insanların haklarına girmekten vazgeçin artık !
3 Aslında hayata değil hataya küser insan. Ve o hatanın acısını hayatından çıkarır... Güya söker atar acıtanı. Yine de çıkaramaz hayalinden... Hayatından, aklından, yüreğinden.... Saplanır kalır yüreğine keşkeler. Kederi ömrüne katık eder bir ömür... Kendi kendini yer durur.. Doymaz bir ömür...!
3 Yan yana geçen geceler unutulup gider mi? Acılar birden biter mi? Bir bebek özleminde seni aramak varya Bu hep böyle böyle gider mi?
Suya hasret çöllerde beyaz güller biter mi? Dikenler göğü deler mi? Bir menekşe kokusunda seni aramak varya Bu hep böyle böyle gider mi?
Kendine iyi bak beni düşünme Su akar yatagını bulur. İçimdeki fırtına kör kurşunla diner mi? Kavgalar kansız biter mi? Bir mavzer çığlığında seni aramak var ya Bu hep böyle böyle gider mi?
Şu kahpe dünya seni bana düşman eder mi? Dostluklar birden biter mi? Bir kardeş selamında seni aramak var ya Bu hep böyle böyle gider mi?
Kendine iyi bak beni düşünme, Su akar yatağını bulur.
5 Acımasız olan sendin sevdiğim. Ben seninle birlikte ölebileceğimiz günü düşlerken, bensiz yaşayabilen sendin sevdiğim. Bak sana hâlâ sevdiğim diyorum; çünkü ben seni içimden terk etmedim. Çünkü ben seni intihar etmedim. Çünkü ben uğruna ölebileceğimi sandığım biri için yaşadım hep!
Anladım ki: herkesin kendine göre bir boşluğu var, anladım ki her boşluk bir başkasının ki ile dolar.
Ben bu şehirde en çok seni sevdim…
Bir yastığın altına sakladım seni acım olduğunda omzuna yaslayıp gene senle uyuyup senle uyanıyorum...
