12 Keşke ciğerimizin fermuarları olsa. Böyle sevince fermuarı açıp "bak anlatamıyorum ama içim çiçek açtı " ya da üzülünce "bak çürüdü" diyebilsek.... ☄☄

11 Yanlış gittiğini düşündüğüm şeyler var.
Söylesem tesir etmeyeceğini biliyorum, boşuna kendimi germeye gerek yok deyip "kivi" yiyorum...😂😂😂😂😂

10 Allah içine önce vicdan koysun sonra bana yaptıklarını hatırlatsın da uyumadan önce her gece sızlasın vicdanın, huzurlu uyku uyutmasın...

13 "Ben böyleyim işte!" dedi. "Ben garip bir kadınım." Benimle ahbaplık etmek isterseniz bir çok şeye tahammüle mecbur kalacaksınız....

8 21.46
Kursağım heves dolu. Ne aşağı ne yukarı. Hepsi de bu insanların suçu. Evet bu sefer katiyen suç bende değil.
Ha şöyle deseniz "o insanlara tırlar dolusu değer yükleyen sensin" o vakitte yine dönüp dolaşıp suç benim oluyor. Lakin kırıcı olmaları. Bunun da mı acısı benden çıkmalı? Çıktı ya. Bak yine karalamaya başladım.
Vermeyin a dostlar. Ben hep veririm o değer denilen manası unutulmuş şeyi. Ama siz her zaman vermeyin özellikle haketmenin kıyısından geçemeyenlere.
Astar isterler sizden yetişemezsiniz.
Verdiğiniz yüz ile ortada kalırsınız..

13 Bazen düşünüyorum da,
Asla bazı insanlar gibi herkesle samimi,insan canlısı, sevgi kelebeği olamayacağım.
Peki olmak istiyor muyum? Hayır.
Bunu neden düşünüyorum? Çünkü gerçekten tuhaf geliyor. Bir insan nasıl "herkesi" bu denli "fazla" sevebilir? Ben sevemem. Ben çoğu vakit kendimi dahi sevemiyorum.
Ben mi tuhafım onlar mı? Bence onlar..

14 Bazen böyle boğazına bir düğüm takıldığı oluyor mu? Hani böyle ağlasan ayıplanacak gibi ağlasan saçma olacak gibi ama ağlaman gerekiyormuş gibi. Böyle ağzını burnunu kıran sebepsiz belki de küçük saçma sebepli bir iç sıkıntısı.
Sorduklarında "hiç " dedirten türden.
Arada arada gelip bi yoklama alıp giden bir daraltı. Beyninde binlerce planla ortada kaldığın hani sınavdan önce çatır çatır söylediğin şeylerin sınav esnasında aklına gelmemesi kadar acınaklı bir durum. Bunu bana yazdırarak beğenenlere beğendirecek bir iç kavgası.
Sebebsiz bir darlanış...
-05.00-

11 Geceye Ağlayanlar
Geçen gece bi türlü uyku gitmedi gözüme dayanamadım kalktım oturdum bi köşede
Ağladım, öyle bi anda ağlamaya başlar mı insan demeyin, ağlar hemde kıskanır tüm yağmurlar...
Yokluğu oturmuştur soğuk gecede soluma nefes bile aldırmaz, düşüncelerden taşanlar gözyaşlarıyla karışırken söylenmemiş sözlere lanet edersin içten içe koca bir acıyla, onda hiç oluşuna,
hadi sevdiğin olamadım kalamadın yanımda dostun arkadaşında mı olamadım kalacak kadar yanımda diye isyan eder ve olamamışım diye terkeder sonu gelmiş cümleleri...
Ah be canımın içi geceyi huzur bilip sana uyanacağım nice günü niye çekip aldın ömrümden,
ah sevgilim ah yüreğimin hem derdi hem dermanı olan tek derdi ah gönül bahçemi solduran,
şuramdan tam içimden yüreğimden kopuyor birşeyler
Bilmiyorsun,
Evladını kaybetmiş bir ana gibi feryat figanım sana duymuyorsun
Ah canım yanıyor öyle bir yanıyor ki cennet bildiğim yüreğinden cehenneme düşmüş gibiyim
Ve sen söndürmeyi bırak yangınıma ateş oluyorsun.
Ah be Ada'm ben sana yorgun ben sana hasret sen bana bi çaresin, içime doyasıya çekemediğim nefesimsin
Sığınamıyorum senden başka bir limana güvenemiyorum anlamıyor musun tek varlığımı da yokluğa teslim ederek nasıl gidersin nasıl göz göre göre bitirirsin beni nasıl nasıl ya...
Tüm inancımı hayata dair tüm umutlarımı alıp gittin nasıl da bitirdin öyle nasıl da sildin beni ömür yarından, gözünü dahi kırpmadan.

12 Elde var yalanlar
İnsanlar başı da sonu da yaşanası da anlatması da güzel diye hep masallara özenmiştirler.
Yok masal gibi düğün, Yok masal gibi şehir ,Yok masallardaki kadar güzel kız diye uzar gider bu liste ..
Herkes masallardaki gibi bir hayat istediğindendir belki de her masalın başında tekrarlanan o " Bir varmış Bir yokmuş " tekerlemesi gibidir biraz da yaşamlar.
İlk cümleden başlarlar hayatı masallaştırmaya ki o ilk cümleyle de son bulur masalları daha başlamadan.
Herkesin hayatı kendi masalı uğruna birilerinin hayatında bir varolup bin yok olmakla geçiyor.
Peki ya olan kime oluyor,
Gerçekten masallardaki gibi sadece suçlu olanlar mı cezalandırılıyor yoksa önüne geleni darma duman mı ettiriyor hayat kendi uğruna,
Peki ya Masallardaki o saf aşk her ne olursa olsun sağlam duran sonunda mutlaka prensin kalesinde mutlu yaşamışlarla biten kısım, gerçek hayatta niye hiç öyle değil niye herkesin sevgisi karşısındakinin masalını bitirmek üzere çalışan saatli bir bomba gibi ha patladı patlayacak ha öldü ölecek korkusuyla dolaştırılıyor beyinlerde,
Evet üzülerek söylüyorum ki beyinlerde.. herkesin herkesi başka bahçelerdeki hoşlarına giden çiçekler uğruna yapraklarından filan da değil direk gövdesinden dalından yaraladığı aşklar var şimdilerde, sevmeye başlamadan önce kalbe girdiğimiz tarihi hatırlatmalara kaydeder olduk son kullanma tarihi geçer de zehirlenerek ölürüz diye ..
Konu hep sevilmek aslında sevgilim
Ve bu sadece sen ben yada insanlar diye ayrım yapabileceğim bir konu da değil açıkçası,
Bir kelebeğin de bir çiçeğin de yavru bir köpeğim de sevilmeye ihtiyacı vardır.
Aslına bakarsan en çok da onlar hak eder sevilmeyi en çok da merhameti
Belki konuşamaz ne biliyim elini tutup yürüyemez sinemada seninle kahkahalarla gülmez ama
Sen onu bırakmadan gitmez bir yere, terk etmez seni, bile bile yakmaz canını, sevmiyorum diye haykırmaz yüzüne...
Sevgi doludur herşey sen sevdikçe çoğalır sen sevdikçe çoğalır sonra seni sevebilen yanlarından yaralamaya başlarlar daha ne oldu diyemeden o yanından mahrum kalmış bulursun kendini tabi sevmelere de küs...
hep eksikliğini yaşarsın hatta bir tohum gibi yeniden filizlendirmeye bile uğraşırsın ama çok uzun sürmez bu çabaların, başarısızlık üst üste geldikçe vazgeçmek kaçınılmaz olur.
Ve saparsın nereye gittiği umrunda olmayan seni kendinden uzaklaştıran yan yollara.
...

12 Çağın vebası: verdiğin değeri görememek......