26 Susmayı , susarken içimden saymayı öğrenmişim.
Sayarken bir süre sonra başa almayı..
Sosyal biriyken zamanla törpülenmişim ve yalnızlığa alışmışım..
Ama bir espiriye iki güzel söze hemen kanıp en samimi kahkahamı atmışım.
Kayıp mı ettik? Kazananlardan mıyız ? Garip
Hayat törpülerken anestezi kullanmayacak kadar malzemeden çalıyor
Hem malzemeden hem vaktinden ...
Ama inancım bir anda omuzlarımdan tutuyor ve sarsıyor beni..
Karşıma "Sendeki sıkıntı mı şimdi ha?" Der gibi bir şeyler çıkartıyor..
İnancın ne işe yarıyor diyemezsin bana..
Bunca dert sandığım şey üzerine karşıma çıkan tevafuklar beni hayata bağlıyor Müjgan anlıyor musun?
Ve bunca tevafuk sonrası ben kendimle yeniden bir masada oturup kahve içiyorum.
Evet..Her tevafuk sonrası yeniden kendimi buluyorum ve yeniden kendimde tanışıyorum.