1 Güzel bir şeylerden bahset içinde eğlence olsun.
Bir yer ver kolay olsun.
(Itiraf edecek kadar çok kalabalıktı)
4 Itiraf ediyorum.
Uzun suredir hayatimda bana birkez kötü bir laf solemedi.
Beni her kirisinda kalbimi aldi.
Bana her bakisinda kalbimi yakti.
Bisey daha itiraf edeyim her seyimiz bir. Ayni siniftayiz hergunumz beraber geciyor. Ama bazen onun sirf telefonda sesini duymak istedgimde dersle ilgili bisey soracakmisim gibi arayip sacma sapan bi konu soruyorum o anlatoyor ben dinliyor.
Huzur sesli yarim seni seviyorum..
3 Keşke,
Keşke yanında biraz daha fazla kalsaydım.
Biraz daha konuşsaydım susmak yerine,
Aptalda şeyler söyleseydim
Dinlersin..
Biraz daha duysaydım seni,
Az daha görseydim.
Ertesi hiçlik olan o son geceyi biraz daha uzatsaydım.
Biraz daha kalsaydın bende
Akla getirmenin zorlaştığı yüzünü biraz daha öpseydim.
Keşke bir tek keşke bile kalmasaydı,Kainatla denk bu boşluğu
Göğsümün altına sermeseydin.
Herşey öylece kolay olup bitseydi,
Nefes alır gibi,
Kalır gibi. Y.E
43 Uyanmak istemiyorsan, berbat bir hayatın var demektir.
İşin ilginç yanı; uyuyamıyorsan da berbat bir hayatın var demektir.
42 "Omzuma başını koyuşu var, hani omzuna kelebek konar da uçmasın diye neredeyse nefes almazsın, hareket etmezsin ya, öyle."
2 Birbirimize o kadar hızlı kavuşuyoruz ki, belki bundan kıymet bilmezliğimiz. Mektuplar da yok oluyor, eski mektuplar ise birer antika... Orhan Veli, Nahitinin gözlerinden hasretle öperken nasıl da gözümüzün önüne getiriyor özlemini. Kendinize dahi olsa, mutlaka mektup yazın. Ömrünüze şahit olsunlar.
2 Her saniye değişen dünyada, insan aynı kalabilir mi? Peki ya, kalmalı mı? Picoult, "Yaşamın seyri aniden değişebilir ki, görünüşe bakılırsa insanın bilinci ve vicdanı için de aynısı geçerli." derken tam da bundan bahseder. Biz yine de vicdanımızı iyilikle besleyelim.Değişmekten de korkmayalım.
44 İnsan konuşmalı bazen. Belkide yazmalı.
Sonra sustukça susar hayasız akşamların hüznü.
Sustukça büyür içindeki cehennem ateşinden oluşan çukur.
Ben sana sustum.
6 Bazen ufacık şeyere bile o kadar sinir oluyorum ki artık kendi psikolojimi bile anlayamıyorum. Bi de bunlarin uzerine saatlerce emek verip uğraştığım kurabiyenin tadı da istedigim gibi olmamış ,sinirden ağlıyacağım şimdi :((
4 Bir insan birini niye sever? Cidden bunu dusunuyorum. Mesela ben niye biri beni seviyor? Sevilecek neyim var da seviyorlar mesela? Ya da gercekten seviyorlar mi? Yoksa sever gibi mi yapiyor herkes? Oyle kotu gunler geciriyorum ki gercekten beni seven birinin destegine ihtiyacim var. Birine boyle uzunca sarilip aglamaya ihtiyacim var, bir omuza ihtiyacım var. Yoldan gecen birini cevirip yapsam bunu deli derler. Oyle bir durum ki anlatsam derdimi icimde daha da çoğalıyor. Oyle bir sorun ki anlattıkca karsimdakini bunaltirim korkusuyla yutuyorum hep kelimeleri. Ben bagira cagira haykirarak aglamak istiyorum sesim kısılana gozyaslarim kuruyana kadar. Kimse bulmasa beni mesela. Kafamı dinlesem öyle. Yaşlandım cidden yaşlandım. Hayatimin en guzel yaşını kotu geciriyorum. Oysa hep 19 yaşı merak ederdim merak edilesi hicbir yanı yokmus. Ruyamda kaciriliyodum elinden kacmak icin adami olduruyodum o kadar sogukkanliydim ki. Sonra oturup ustune yemek yiyordum. Bu arada ölüm diyetine girdim. Yalnizca su icerek ölümü bekliyorum. Su icmezsem direk ölürüm gerci son care onu denerim..
